100 mm armata przeciwpancerna T-12

100 mm armata przeciwpancerna (T-12)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Rodzaj

armata przeciwpancerna

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

100 mm[1]

Długość lufy

8484 mm

Donośność

8500 m

Długość

9162 mm

Szerokość

1700 mm

Wysokość

1448 mm

Masa

3100 kg

Kąt ostrzału

-10° do +20° (w pionie)
27° (w poziomie)

Szybkostrzelność

10 strz./min

Obsługa

6 żołnierzy

Prędkość marszowa

70 km/h

100 mm armata przeciwpancerna (T-12)– holowana armata przeciwpancerna konstrukcji radzieckiej[1].

Armata posiada lufę gładkościenną zakończoną hamulcem wylotowym. Zamek jest półautomatyczny i klinowy o ruchu pionowym. Do strzelania używa się naboi scalonych z pociskami przeciwpancerno-podkalibrowymi, kumulacyjno-odłamkowymi i odłamkowo-burzącymi[1].

W warunkach zimowych lub pokonywania błotnistego terenu na koła armaty zakładane mogą być płozy, a ogień może być prowadzony bez ich zdejmowania. Transportowana jest na stanowiska ogniowe ciągnikiem typu MT-L lub MT-LB[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 222. ISBN 83-86028-01-7.

Media użyte na tej stronie

100-мм противотанковая пушка Т-12 Рапира (1).jpg
Autor: George Shuklin, Licencja: CC BY-SA 1.0

100-мм ПРОТИВОТАНКОВАЯ ПУШКА Т-12 (2А19) "РАПИРА" ПРИНЯТА НА ВООРУЖЕНИЕ В 1961 г. ГЛАВНЫЙ КОНСТРУКТОР Г.И.ЛУКЬЯНЧЕНКО. lbHOCTb, M: СТРЕЛЬБЫ-6000, ПРЯМОГО ВЫСТРЕЛ СКОРОСТРЕЛЬНОСТЬ - ДО 14 ВЫСТР/МИН. МАССА ОРУДИЯ-2800. РАСЧЕТ - 7 ЧЕЛОВЕК.

Военно-исторический музей артиллерии, инженерных войск и войск связи, Санкт-Петербург.