109P/Swift-Tuttle

109P/Swift-Tuttle
Odkrywca	Lewis Swift, Horace Tuttle
Data odkrycia	16 lipca 1862
Nazwy alternatywne	1862 III, 1992t
Elementy orbity
Półoś wielka	26,0921 au
Mimośród	0,9632
Peryhelium	0,9595 au
Aphelium	51,2246 au
Okres orbitalny	133,28 lat
Nachylenie orbity względem ekliptyki	113,4538°
Długość węzła wstępującego	139,3812°
Argument peryhelium	152,9822°
Moment przejścia przez peryhelium	1992-12-11,9998
Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica	26 km
Roje meteorów związane z kometą	Perseidy

Kometa Swifta-Tuttle’a (formalne oznaczenie 109P/Swift-Tuttle) – kometa okresowa należąca do grupy komet typu Halleya o okresie obiegu 133 lat. Po raz pierwszy została zaobserwowana w lipcu 1862 roku, niezależnie przez Lewisa Swifta i Horace’a Parnella Tuttle’a, a po raz drugi przez japońskiego astronoma Tsuruhiko Kiuchiego w czasie jej ponownego pojawienia się w 1992 roku.

Za każdym razem, kiedy kometa zbliży się do Słońca, jej lodowe jądro paruje, uwalniając cząstki i grudki pyłu, które tworzą potem długi warkocz w przestrzeni kosmicznej. Co roku Ziemia w swej okołosłonecznej wędrówce wpada na rój meteoroidów związany z tą kometą, a małe drobiny, które wchodzą w jego skład, rozpędzone do 59 km/s dostają się do atmosfery i spalają się, tworząc zjawisko „spadających gwiazd” nazwanych Perseidami.

109P/Swift-Tuttle znajduje się na orbicie przecinającej orbitę Ziemi, co może doprowadzić w przyszłości do jej zderzenia z Ziemią lub Księżycem. Z pewnością nie nastąpi to jednak w najbliższym tysiącleciu.

Zobacz też

• lista komet okresowych

Bibliografia

• 109P/Swift-Tuttle w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• 109P/Swift-Tuttle w bazie Minor Planet Center (ang.)

Linki zewnętrzne

• Diagram orbity 109P/Swift-Tuttle w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• 109P/Swift-Tuttle w Cometography