10 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1951 |
| Rozformowanie | 1957 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk pil. Paweł Babunow |
| Ostatni | ppłk pil. Franciszek Kamiński |
| Organizacja | |
| Numer | JW 5806 |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | Dowództwo Wojsk Lotniczych |
10 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego Obrony Przeciwlotniczej (10 DLM OPL) – związek taktyczny lotnictwa myśliwskiego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizja organizowana była w ramach dwuletniego planu przyspieszonego rozwoju wojska. Na podstawie rozkazu ministra obrony narodowej nr 0036/Org. z 7 kwietnia 1951 roku, w Słupsku rozpoczęto tworzyć dowództwo dywizji. Etat nr 6/124 dowództwa dywizji przewidywał 99 żołnierzy zawodowych i 5 kontraktowych[1].
Wobec załamania się planu przyspieszonego rozwoju wojsk, rozkazem MON nr 0078/Org. z 19 listopada 1952 roku wprowadzono nową organizację dywizji posiadającą tylko dwa pułki lotnictwa myśliwskiego[1].
Rozkazem nr 0054/Org. z 6 lipca 1957 roku, minister obrony narodowej polecił dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej sformować Dowództwo 2 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju na bazie Dowództwa 10 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL[1].
Struktura organizacyjna
W skład 10 DLM OPL miały wchodzić następujące jednostki[1]:
- Dowództwo 10 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL
- 23 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL
- 25 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL
- 28 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL
- 83 kompania łączności
- 50 Ruchome Warsztaty Remontu Lotnictwa
Po zmianach w 1952 roku w skład 10 DLM OPL weszły następujące jednostki[1]:
- Dowództwo 10 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL
- 25 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL
- 28 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL
- 83 kompania łączności
- 50 Ruchome Warsztaty Remontu Lotnictwa
- pluton fotograficzny 10 DLM OPL
W 1955 roku w skład dywizji wchodził 11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPL[2].
Dowódcy dywizji
- ppłk pil. Paweł Babunow (1952 -1954)
- ppłk pil. Stanisław Tanana (1954 -1956)
- ppłk pil. Franciszek Kamiński (X 1956 - XI 1957)
Przypisy
- ↑ a b c d e Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 95-96.
- ↑ Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 124.
Bibliografia
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz