111 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

111 Dywizja Piechoty

111. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940 Fallinbostel
Rozformowanie	maj 1944
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH

111 Dywizja Piechoty – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 6 listopada 1940 roku, w 12. fali mobilizacyjnej w rejonie Fallinbostel w XI Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna

• Struktura organizacyjna w 1940 roku:

50., 70. i 117. pułk piechoty, 117. pułk artylerii, 111. batalion pionierów, 111. oddział rozpoznawczy, 111. oddział przeciwpancerny,.111 oddział łączności, 111. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:

50., 70. i 117. pułk grenadierów, 117. pułk artylerii, 111. batalion pionierów, 111. dywizyjny batalion fizylierów, 111. oddział przeciwpancerny, 111. oddział łączności, 111. polowy batalion zapasowy.

Dowódcy dywizji

• Generalleutnant Otto Stapf (5 XI 1940 – 1 I 1942)
• Generalmajor Hermann Rücknagel (1 I 1942 – 15 VIII 1943)
• Generalmajor Werner von Bülow (15 VIII 1943 – 30 VII 1943)
• Generalmajor Hermann Rücknagel (30 VIII 1943 – 1 XI 1943)
• Generalmajor Erich Gruner (1 XI 1943 – 12 V 1944)

Bibliografia

• Carell Paul, Operacja „Barbarossa”; Warszawa 2000, ISBN 831109199-4.
• PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: Bellona, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
• Haupt Werner, Army Group South. The Wehrmacht in Russia 1941-1945, b.m.w 1998, ISBN 0-7643-0385-6.
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003, ISBN 3-8289-0525-0.
• Wagner Carl, Die Heeresgruppe Süd. Der Kampfe im Süden der Ostfront 1941-1942 b.m.w i b.r.w, ISBN 3-7909-0143-1.