11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (LWP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1944 |
| Rozformowanie | 1946 (przeformowany) |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk pil. Wiktor Sokołow |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (11 plm) - oddział lotnictwa myśliwskiego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W październiku 1944 na lotnisku Karliwka, koło Połtawy, w ramach organizowanej wówczas 3 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego został sformowany 11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. Do marca 1945 stan osobowy pułku przechodził szkolenie na lotnisku formowania. W marcu pułk przebazował się na lotnisko Ułęż na Lubelszczyźnie, a na początku kwietnia na lotnisko Łąck w rejonie Kutna.
Pułk posiadał ok. 200 żołnierzy, w tym 77 oficerów i 35 samolotów Jak-9[1].
Po wojnie powrócił na lotnisko w Kutnie, a pod koniec maja dyslokował się na lotnisko w Łęczycy[2].
W 1946 roku został przemianowany na 3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego[2].
Walki
Po osiągnięciu gotowość do działań bojowych został w dniach 23-24 kwietnia 1945 roku przebazowany na przyfrontowe lotnisko w miejscowości Białęgi w rejonie Kostrzyna nad Odrą, aby wziąć udział w operacji berlińskiej. Chrzest bojowy piloci przeszli 24 kwietnia, podczas osłaniania z powietrza działań 1 Armii WP. Dzień ten obchodzony był później jako święto pułku.
Od 27 kwietnia zadania bojowe piloci wykonywali z lotniska Steinbeck, a od 1 maja z lotniska Eichstadt. W tym czasie pułk brał udział w: osłonie wojsk przed uderzeniami z powietrza, ubezpieczaniu działań samolotów szturmowych Ił-2, zwalczaniu celów naziemnych i rozpoznaniu. Swój udział w działaniach wojennych 11 pułk lotnictwa myśliwskiego zakończył 3 maja 1945 roku nad Łabą, w Brandenburgii.
Ogółem piloci pułku wykonali 329 lotów bojowych i stoczyli 6 walk powietrznych. 2 maja 1945 roku chor. pil. Aleksander Krasucki zestrzelił dwa samoloty Fieseler Fi 156 Storch. Straty własne pułku to dwóch pilotów: dowódca 1 eskadry kpt. Szota Grdzeliszwili oraz chor. Sławomir Skibina. Zostali pochowani na cmentarzu w Kutnie.
Dowódcy pułku
- ppłk pil. Wiktor Sokołow (1944-17 lutego 1945)
- mjr pil. Mikołaj Połuszkin (1945-1946)
- ppłk pil. Medard Konieczny (1946-1947)
Przypisy
- ↑ Krzemiński 1981 ↓, s. 91-95.
- ↑ a b Koliński 1978 ↓, s. 261-262.
Bibliografia
- Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Wojska polskiego 1943-1945. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz
