13 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego

13 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego
Historia
Państwo PRL
Sformowanie1953
Rozformowanie1957
Tradycje
Rodowód44 Pułk Lotnictwa Łącznikowego
Dowódcy
Pierwszymjr pil. Kazimierz Oleński
Ostatnikpt. pil. Bolesław Sierociński
Organizacja
Rodzaj wojskWojska lotnicze
SkładModlin

13 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego (13 elł) – pododdział lotnictwa łącznikowego ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1953 roku, na bazie 44 pułku lotnictwa łącznikowego, sformowano 13 Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego oraz Klucz Lotniczy Warszawskiego Okręgu Wojskowego[a].

Realizując postanowienia Uchwały Rady Ministrów nr 109/57 z 25 marca 1957 roku w sprawie zmniejszenia liczebności sił zbrojnych, dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju do 1 listopada 1957 roku rozformował 13 Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego[b].

Eskadra stacjonowała na lotnisku w Modlinie i użytkowała samoloty Po-2[1].

Dowódcy eskadry

Wykaz dowódców pułków podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 179.

  • mjr pil. Kazimierz Oleński (1953 - 1954)
  • kpt. pil. Bolesław Sierociński (1954 - 1957)

Uwagi

  1. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0308/Org. z 8 września 1953 roku
  2. Rozkaz ministra obrony narodowej nr 0054/Org. z 6 lipca 1957 roku

Przypisy

  1. Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. s. 179.

Bibliografia

  • Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011, s. 179. ISBN 978-83-1112-14-09.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Po-2LNB PICT0044.jpg
Autor: Michał Derela (Pibwl), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polikarpov U-2LNB light bomber in markings of the Polish aviation in the USSR during World War II, at the Polish Aviation Museum in Kraków