14 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

14 Dywizja Piechoty

14. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1 kwietnia 1934
Rozformowanie	29 marca 1945
Nazwa wyróżniająca	Saksońska
Dowódcy
Pierwszy	Erich Friderici
Ostatni	Werner Schulze
Działania zbrojne
II wojna światowa kampania wrześniowa kampania francuska 1940 atak Niemiec na ZSRR
Organizacja
Dyslokacja	Lipsk
Rodzaj sił zbrojnych	lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota zmotoryzowana
Podległość	IV Okręg Wojskowy

14 (Saksońska) Dywizja Piechoty – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w 1934 roku pod ukrytą nazwą Kommandant von Leipzig, miejsce stacjonowania sztabu Lipsk. Na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935 roku otrzymała oficjalną nazwę 14 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w IV Okręgu Wojskowym. 18 września 1939 jednostka ta zajęła Lublin. Od 15 października 1940 roku w macierzystych garnizonach rozpoczęto przeformowywać jednostkę w 14. Dywizję Piechoty (zmotoryzowanej). W czerwcu 1943 roku została ponownie przeformowana w 14 Dywizję Piechoty.

Struktura organizacyjna

• Struktura organizacyjna w sierpniu 1939 roku:
  • 11. pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, II II i rezerwowego batalionu – Lipsk, I batalionu Eilenburg;
  • 53. pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, II i III batalionu – Naumburg, I i I batalionu rezerwowego – Weißenfels, II rezerwowe batalion – Zeitz;
  • 101. pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, III. batalionu, 13. kompanii moździerzy i 14. kompanii przeciwpancernej– Leisnig, I i I rezerwowego batalionu – Döbeln, II batalionu – Oschatz, II rezerwowego batalionu – Grimma;
  • 14. pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I i II dywizjonu – Naumburg, III dywizjon – Weißenfels ;
  • I dywizjon 50. pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Grimma;
  • 14. batalion pionierów: miejsce postoju – Weißenfels;
  • 14. oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Halle;
  • 14. oddział łączności: miejsce postoju – Lipsk;
  • 14. oddział obserwacyjny: miejsce postoju – nie został sformowany;
• Struktura organizacyjna w styczniu 1940 roku:

11., 53. i 101. pułk piechoty, 14. pułk artylerii, I/50. pułk artylerii ciężkiej, 14. batalion pionierów, 14. oddział rozpoznawczy, 14. oddział przeciwpancerny, 14. oddział łączności, 14. polowy batalion uzupełnień;

• Struktura organizacyjna w maju 1943 roku:

11., 53. i 101. pułk grenadierów, 14. pułk artylerii, 14. batalion pionierów, 14. batalion fizylierów, 14. oddział przeciwpancerny, 14. oddział łączności, 14. polowy batalion uzupełnień;

Dowódcy

Oberst Erich Friderici: 1 kwietnia 1934 – 1 października 1935

Generalleutnant Franz Freiherr Kreb von Kressenstein: 1 października 1935 – 6 października 1936

Generalleutnant Peter Weyer: 6 października 1936 – 15 kwietnia 1940

Generalmajor Lothar Rendulic: 15 kwietnia 1940 – 6 października 1940

Generalleutnant Friedrich Fürst: 6 października 1940 – 15 października 1940

Generalmajor Herman Flörke: 30 VI 1943 – 28 grudnia 1944

Generalleutnant Erich Schneider: 28 grudnia 1944 – 20 marca 1945

Generalmajor Paul von Below: marzec 1945 – marzec 1945

Oberst Kirch: marzec 1945 – marzec 1945

Generalmajor Werner Schulze: marzec 1945 – kwiecień 1945

Bibliografia

• Dieckert, Großmann Horst Der Kamfe um Ostpreussen, Stuttgart 1976.
• Grzelak Czesław, Stańczyk Henryk Kampania polska 1939 roku, Warszawa 2005.
• Jurga Tadeusz, Obrona Polski 1939, Warszawa 1990.
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w.
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941-1945 b.m.w i b.m.r.
• Sawicki, Tadeusz, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944 – maj 1945 (struktura), Warszawa 1987.