15 Dywizja Zmechanizowana im. Gwardii Ludowej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1954 |
| Rozformowanie | 1988 |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Zygmunt Olędzki |
| Ostatni | płk dypl. Józef Flis |
| Organizacja | |
| Numer | JW 2576[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
15 Dywizja Zmechanizowana im. Gwardii Ludowej (15 DZ) – związek taktyczny Sił Zbrojnych PRL.
Znakiem taktycznym malowanym na pojazdach dywizji był biały prostokąt.
Formowanie
15 Dywizja Zmechanizowana powstała w 1954, w wyniku przeformowania 15 Dywizji Piechoty. Dywizję zorganizowano wg etatów dywizji zmechanizowanej typu B jako związek taktyczny wchodzący w skład 8 Korpusu Armijnego. W 1957 dywizję włączono w skład 1 Korpusu Pancernego. W 1958, po rozwiązaniu 1 KPanc, 15 Dywizję Zmechanizowaną podporządkowano dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego.
W 1961 zakwalifikowano dywizję do grupy skadrowanych dywizji szkolnych[2].
W 1988 dywizję rozformowano, a na jej bazie powstała 15 Baza Materiałowo-Techniczna.
1 września 1993 na bazie 15 BMT dywizja sformowana została powtórnie. Przyjęła nazwę 15 Warmińsko-Mazurskiej Dywizji Zmechanizowanej.
Skład i dyslokacja (1960)
- dowództwo i sztab (Olsztyn)
- 50 pułk zmechanizowany (Lidzbark)
- 75 pułk zmechanizowany (Bartoszyce)
- 94 pułk zmechanizowany (Morąg)
- 35 pułk czołgów (Ostróda)
- 55 dywizjon artylerii haubic (Morąg)
- 95 dywizjon artylerii haubic (Morąg)
- 19 dywizjon artylerii rakietowej (Morąg)
- 46 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Olsztyn)
- 12 batalion rozpoznawczy (Biskupiec)
- 46 batalion saperów (Olsztyn)
- 27 batalion łączności (Olsztyn)
Żołnierze dywizji
Dowódcy dywizji[3]:
- płk Zygmunt Olędzki
- płk Leonid Łapiński
- płk Janusz Sieczkowski - od kwietnia 1966
- płk / gen. bryg. Jan Światowiec (1969-1971)
- gen. bryg. Jan Czarnecki
- płk dypl. Zdzisław Ostrowski, od 1976
- płk dypl. Zygmunt Skotnicki
- płk dypl. Józef Flis, 1986-1988
Oficerowie sztabu dywizji
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
- Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].
| Korpusy (rozformowane) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dywizje |
| ||||
| Brygady |
| ||||
| Pułki (rozformowane) |
| ||||
| Szkoły |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).