18 Dywizjon Rakiet Taktycznych
 W tym budynku zakwaterowany był 18 drt (stan z 2008 r.) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1967 |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
18 Dywizjon Rakiet Taktycznych (18 drt, 18 da) – samodzielny pododdział wojsk rakietowych ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Jeszcze wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych. Zarządzeniem szefa SG WP nr 085/ Org. z 17 lipca 1966 sformowano od nowa 18 dywizjon artylerii w Kostrzyniu na etacie 4/281, przeznaczony dla 4 Dywizji Zmechanizowanej[1]. W skład dywizjonu początkowo wchodziły: dowództwo i sztab, bateria dowodzenia, baterie startowe (w każdej jedna wyrzutnia), pluton obsługi technicznej i pluton zaopatrzenia[3][4]. Dywizjon był pierwszą jednostką tego typu wyposażoną w trzy zestawy 9K52 z wyrzutniami 9P113[5].
Zarządzeniem szefa SG WP nr 0178/Org. z 10 listopada 1967 18 da podporządkowano dowódcy 5 Saskiej Dywizji Pancernej[1][6]. Dywizjon nadal stacjonował w Kostrzynie nad Odrą[6]. W 1969 Jednostka posiadała etat nr 30/004 i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 9P113[7].
Zarządzeniem szefa SG WP nr 054/Org. z 19 sierpnia 1976, w terminie do 31 stycznia 1977, dywizjon został przeformowany wg etatu nr 30/202. Nowy etat przewidywał w dywizjonie dwie baterie startowe, każda z dwiema wyrzutniami 9P113[8].
Pod koniec 1988 18 dywizjon rakiet taktycznych posiadał etat nr 30/202, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły cztery wyrzutnie 9P113[9].
Skład organizacyjny
- bateria dowodzenia
- 2 baterie startowe
- dwa plutony
- pluton obsługi technicznej
- pluton remontowy
- pluton zaopatrzenia
- pluton medyczny
Razem w drt:
- 4 wyrzutnie rakiet taktycznych 9P113
Przypisy
- ↑ a b c Rochowicz 2018 ↓, s. 61.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Rochowicz 2018 ↓, s. 57.
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 285.
- ↑ Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
- ↑ a b Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157.
- ↑ Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
- ↑ Rochowicz 2018 ↓, s. 64.
- ↑ Rochowicz 2018 ↓, s. 68.
Bibliografia
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945–1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
- Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2 (pol.). 2011. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)].
- Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP (pol.). 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
- Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56–68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.
Media użyte na tej stronie
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rozlokowanie jednostek 5 Saskiej Dywizji Pancernej w 1989
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek koszarowy 18 drt z Kostrzyna. Zdjecie późniejsze.
