2/V Batalion Wartowniczy

2/V Batalion Wartowniczy
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1919
Rozformowanie1921
Tradycje
Kontynuacja7 batalion celny
Organizacja
FormacjaWojska Wartownicze
i Etapowe
PodległośćDOG Kraków

2/V Batalion Wartowniczyoddział Wojska Polskiego pełniący służbę ochronną na granicy II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

2/V batalion wartowniczy sformowano w 1919 roku[1]. Funkcjonował w strukturze Okręgu Generalnego Kraków[2]. W skład batalionu wchodziło dowództwo oraz 4 kompanie po 3 plutony. W dowództwie, oprócz dowódcy batalionu, służyli oficerowie: sztabowy, adiutant, prowiantowy i kasowy; podoficerowie: mundurowy, prowiantowy, rusznikowy, sanitarny oraz 6 ordynansów[2].

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921 roku[3], na bazie 2/V batalionu wartowniczego powstał 7 batalion celny[4].

Dowódcy batalionu

  • kpt. piech. Eugeniusz Witwicki (od 22 V 1920[5])
  • ppłk piech. Paweł Koroński (VI 1920[6])
  • ppłk piech. Ludwik Zawada [7]
  • mjr piech. Marcin Bagiński (1921[8] → dowódca 7 Baonu Celnego)

Dowódcy kompanii

  • kompania Jaglicowa - ppor Józef Kowalski[9]

Przypisy

  1. Prochwicz i Kępa 2003 ↓, s. 13.
  2. a b Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
  3. Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 24.
  4. Dominiczak 1975 ↓, s. 124.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 424.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920 roku, s. 497.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 13 października 1920 roku, s. 1028.
  8. Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 21 z 1921 roku, pkt 4, przedłużono mu urlop do 3 marca 1921 roku.
  9. „Dziennik Personalny” (R.1, Nr 41), MSWojsk., 20 października 1920, s. 1112.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).