201 Pułk Piechoty (1920)

201 pułk piechoty
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1920

Dowódcy
Pierwszy

mjr Jan Edward Dojan-Surówka

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa nad Wkrą (14–18 VIII 1920)
bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Dywizja Ochotnicza

201 ochotniczy pułk piechoty (201 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej okresu wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

201 ochotniczy pułk piechoty został utworzony w Warszawie na bazie ośrodków zapasowych 5 pułku piechoty Legionów i 21 pułku piechoty. W jego skład wszedł także liczący około 1000 żołnierzy Wileński batalion ochotniczy mjr. Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego. Z uwagi na dużą liczbę harcerzy w szeregach pułku nazwano go „harcerskim”. Z chwilą wyjścia na front pułk liczył 3788 żołnierzy[1].

Po rozwiązaniu jego akta i ewidencja znajdowała się częściowo w 1 pułku piechoty Legionów, 76. i 77 pułku piechoty, a część akt przekazano do Archiwum Wojskowego[2].

Walki pułku

30 lipca pułk objął obronę przedmościa w Uhowie nad Narwią[1].

Obsada personalna

  • dowódca pułku – mjr Jan Edward Dojan-Surówka
  • lekarz – por. lek. Bolesław Mioduszewski
  • dowódca II batalionu – por. Karol Wądołkowski †4 VIII 1920 Paproć
  • dowódca III batalionu - kpt. Janusz Gaładyk
  • dowódca 10 kompanii – por. Piotr Olewiński
  • dowódca 10. kompanii III batalionu – kpt. Zenon Schmal †20 VIII 1920 Modlin[3]
  • dowódca kompanii szturmowej - kpt. Andrzej Strach

W szeregach pułku jako ochotnicy walczyli i polegli profesorowie Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie: Roland Bauer i Apolinary Krupiński[4].

Kawalerowie Virtuti Militari

Order Virtuti Militari

Żołnierze 201 pp odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę z bolszewikami[5][6]:

  1. mjr Tadeusz Deschu nr 4584
  2. mjr Jan Kicka nr 4600
  3. kpt. Janusz Gaładyk nr 4530
  4. kpt. Andrzej Strach nr 4532
  5. por. Tytus Zbyszewski nr 3397
  6. por. Piotr Olewiński nr 4531
  7. ppor. Jan Korkiewicz nr 4533
  8. ppor. Edward Magiera
  9. ppor. podlek. Michał Wirbal
  10. ś.p. ppor. Tadeusz Wrześniewski nr 3923
  11. sierż. Kazimierz Kaulenas
  12. ś.p. plut. Edmund Kaczorowski nr 4103
  13. plut. Wiktor Kejzik
  14. plut. Olgierd Zaborowski
  15. kpr. Tadeusz Hołówko
  16. st. szer. Edward Gasik nr 2474
  17. ś.p. st. szer. Karol Łastówka nr 4419
  18. szer. Kazimierz Dembiński nr 184
  19. szer. Stefan Filipek
  20. szer. Joachim Pietrzykowski
  21. szer. Marian Sługocki nr 376

Przypisy

  1. a b Odziemkowski 2020 ↓, s. 36.
  2. Spis byłych oddziałów WP 1935 ↓, s. 95.
  3. Zmarł w następstwie ciężkiej rany odniesionej w ataku na Ciechanów. Nekrolog zamieścił brat (Henryk Schmal) i koledzy. W nekrologu napisano, że kapitan Zenon Schmal był członkiem POW i kawalerem Orderu Virtuti Militari. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. 270, s. 7, 1920-09-29 wyd. wieczorne. Warszawa. .
  4. Księga Pamiątkowa 1927 ↓, s. 30, 133-135, 137-141, 155, 157, 163.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 11 czerwca 1921 roku, s. 1033.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 103-104.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Ag virtuti.jpg
Srebrny krzyż Virtuti militari