225 Batalion WOP

225 Batalion WOP
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1951
Rozformowanie1956
Tradycje
Rodowód19 batalion OP
Organizacja
NumerJW 1850[1]
DyslokacjaKleszczele
Hajnówka
FormacjaWojska Ochrony Pogranicza
Podległość22 Brygada WOP

225 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 11 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 22 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 roku 19 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 225 batalion WOP[2].

W 1954 roku batalion przeniesiono do Hajnówki[3].

Z dniem 15. 11.1955 roku zlikwidowano sztab batalionu[a]. Strażnice podporządkowane zostały bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic [4]. Budynki koszarowe zaadaptowano na szpital z przychodnią lekarską[5].

Struktura organizacyjna

w 1954 batalionowi podlegały:

  • 126 strażnica WOP Jałówka
  • 127 strażnica WOP Masiewo
  • 128 strażnica WOP Białowieża
  • 129 strażnica WOP Jodłówka
  • 130 strażnica WOP Czeremcha
  • 131 strażnica WOP Tokary

Dowódcy batalionu

  • kpt. Jan Krasowski (?-1951)
  • kpt. Jan Doliński (1951-?)

Uwagi

  1. Rozkaz dowódcy WOP nr 049 z 27.10 1955 roku → Historia BOWOP ↓, s. 114-134

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
  • ASGr.Historia Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Białystok 1960.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).