26P/Grigg-Skjellerup

26P/Grigg-Skjellerup
Ilustracja
Zdjęcie komety z Europejskiego Obserwatorium Południowego
Odkrywca

John Grigg,
John Skjellerup

Data odkrycia

23 lipca 1902

Nazwy alternatywne

1808 C1; 1808 III;
1902 O1; 1902 II;
1902c; 1922 K1;
1922 I; 1922b;
1927 F1; 1927 V;
1927e; 1932 II;
1932d; 1937 III;
1937e; 1942 V;
1942d; 1947 II;
1947a; 1952 IV;
1952b; 1957 I;
1956i; 1961 IX;
1961g; 1967 I;
1966f; 1972 II;
1972b; 1977 VI;
1977b; 1982 IV;
1982a; 1987 X;
1986m; 1992 XVIII

Elementy orbity
Półoś wielka

3,0169 au

Mimośród

0,6403

Peryhelium

1,0852 au

Aphelium

4,9486 au

Okres orbitalny

5,24 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

22,4289°

Długość węzła wstępującego

211,5376°

Argument peryhelium

2,1467°

Moment przejścia przez peryhelium

6 lipca 2013

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

2,6 km

Roje meteorów związane z kometą

pi Puppidy

26P/Grigg-Skjellerupkometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza.

Odkrycie

Kometę tę odkrył 23 lipca 1902 roku nowozelandzki astronom John Grigg. Podczas jednego z kolejnych jej powrotów (1922) została ona powtórnie odkryta przez australijskiego obserwatora Johna Francisa Skjellerupa. Nazwa komety pochodzi od tych dwóch odkrywców.

Orbita

Orbita komety 26P/Grigg-Skjellerup ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,64. Jej peryhelium znajduje się w odległości 1,09 j.a., aphelium zaś 4,95 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 5,24 roku, nachylenie do ekliptyki to 22,43˚.

Właściwości fizyczne

Jest to stosunkowo mało aktywna kometa o krótkim czasie obiegu, zaliczana do rodziny Jowisza. Jej jądro jest niewielkie i ma wielkość około 2,6 km. Ze względu na częste powroty w okolice Słońca obiekt ten jest już mocno „wypalony” - zatem pozbył się większości substancji lotnych. Ciało to jest źródłem pochodzenia roju meteorów zwanego pi Puppidami.

Badania

W 1992 roku kometa 26P/Grigg-Skjellerup była celem misji sondy Giotto, która wcześniej (1986) badała kometę Halleya. Próbnik ten znalazł się w odległości około 200 km od jądra, jednakże ze względu na zniszczoną podczas przelotu obok komety Halleya kamerę nie wykonał żadnych zdjęć.

W 2003 roku z górnych warstw atmosfery Ziemi za pomocą samolotu należącego do NASA zebrano pył pochodzący ze śladu pozostawionego przez kometę po wizycie w pobliżu Słońca w roku 2002. Pył ten znalazł się w atmosferze na skutek przecięcia przez Ziemię orbity komety. W próbkach pyłu wykryto m.in. materiał krzemianowy starszy niż Słońce. Znaleziono również ślady wskazujące, że badany materiał pochodzi z supernowej, która wybuchła w pobliżu powstającego Słońca. W próbce wykryto również deuter, szczególne izotopy tlenu i azotu oraz nieznany wcześniej minerał, nazwany brownleeitem (MnSi)[1].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grigg-Skjellerup Eso9209a.jpg
Autor: ESO, Licencja: CC BY 4.0
The comet Grigg-Skjellerup on 29 June 1992.