26 Batalion Saperów (LWP)

26 Batalion Saperów
Ilustracja
Barwy saperów noszone na kołnierzach kurtek
Historia
Państwo

 PRL

Sformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

kpt Jan Grenkow

Organizacja
Numer

poczta polowa 56771
JW 5642[1]

Dyslokacja

Kazuń Nowy
Szczecin

Rodzaj wojsk

Wojska inżynieryjne

Podległość

2 Warszawska Brygada Saperów

Skład

Etat 012/109

26 Batalion Saperów – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w okolicach Włodawy na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 08 z 20 sierpnia 1944 jako jednostka 2 Warszawskiej Brygady Saperów.

Przysięgę żołnierze batalionu złożyli w listopadzie 1944 we Włodawie.

Obsada personalna

Dowódcy batalionu
  • kpt Jan Grenkow – (do 7 września 1944)[2]
  • kpt Bazyli Domianow – (7 września 1944 – 7 maja 1945)[3]
  • mjr Zdzisław Żukrowski – 1946[4]

Struktura organizacyjna

Etat 012/109[5]
  • dowództwo i sztab
  • pluton dowodzenia
  • 3 x kompania saperów
    • 3 x pluton saperów
    • drużyna zaopatrzenia
  • kwatermistrzostwo
    • punkt pomocy medycznej
    • lazaret weterynaryjny
    • warsztaty i magazyn techniczny
  • drużyna gospodarcza

Razem:

żołnierzy – 321 (oficerów – 31, podoficerów – 62, szeregowych – 228)

sprzęt:

  • miny – 483

Okres powojenny

W latach 1951–1956 batalion brał udział w rozminowania Pomorza Zachodniego w miejscowościach: Szczecin, Cedynia, Szwecja, Wadorzyce, Moryń, Głębock i Zakrzewo k. Braniewa[6]. W 1952 roku 26 batalion saperów był jednostką podległą dowódcy 1 Korpusu Armijnego i stacjonował w Podjuchach[7]

Przypisy

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  2. Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 177.
  3. Wojska inżynieryjno-saperskie LWP 1943-1945 s. 337
  4. Wojsko społeczeństwu 1944-1948 s. 124
  5. Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 154.
  6. Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945-1979 s. 352
  7. Polskie wojska lądowe 1945-1960 s. 429

Bibliografia

  • Karol Dideńko: Wojska inżynieryjno-saperskie LWP 1943-1945 (organizacja i działania bojowe). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
  • Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP kurtki sapmost.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek, obowiązujące od stycznia 1945 - saperzy mostowi i elektrotechnicy