28 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1972 |
| Rozformowanie | 1989 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Prudnik – dowództwo |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
28 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana (28 RDZ) – związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Sił Zbrojnych PRL.
Dywizja utworzona została w 1972 na bazie jednostek Śląskiego Okręgu Wojskowego jako rezerwowy związek taktyczny formowany na wypadek wojny. Dywizja miała wejść w skład Frontu Polskiego jako jednostka odwodowa dowódcy Frontu. Dywizję rozformowano w 1989 r. w ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych PRL związanej z przyjęciem obronnej doktryny wojennej.
Struktura organizacyjna dywizji
W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących
- Dowództwo 28 RDZ w Prudniku – (15 pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej)
- 111 pułk zmechanizowany w Prudniku – (15 pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej)
- 112 pułk zmechanizowany w Nysie – (33 pułk Zmechanizowany)
- 124 pułk zmechanizowany w Częstochowie – (6 pułk Zmechanizowany)
- 44 pułk czołgów średnich w Gliwicach – (15 pułk czołgów)
- 60 pułk artylerii w Kędzierzynie-Koźlu – (37 pułk artylerii)
- 15 pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej w Prudniku
- 84 dywizjon artylerii przeciwpancernej w Pleszewie
- 62 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Jeleniej Górze
- 33 batalion rozpoznawczy w Kłodzku
- 77 batalion łączności w Prudniku
- 120 batalion saperów w Nysie
- 28 batalion remontowy w Kłodzku
- 28 batalion zaopatrzenia w Prudniku
- 33 batalion medyczny w Częstochowie
- 47 bateria dowodzenia szefa artylerii dywizji w Kędzierzynie-Koźlu
- 28 kompania chemiczna w Kłodzku
Według etatu z 1972 r. dywizja liczyła 11.168 żołnierzy. Jej uzbrojenie stanowiło: 184 czołgi średnie, 8 transporterów opancerzonych, 54 działa 122 mm, 36 armat przeciwpancernych 85 mm, 18 armat przeciwlotniczych 37 mm, 18 moździerzy 120 mm i 54 moździerze 82 mm.
| Korpusy (rozformowane) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dywizje |
| ||||
| Brygady |
| ||||
| Pułki (rozformowane) |
| ||||
| Szkoły |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).