2 Batalion Saperów (LWP)

2 Batalion Saperów
Ilustracja
Historia
Państwo

 PRL

Sformowanie

1943

Rozformowanie

1956

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Wacław Pietkiewicz

Organizacja
Numer

JW 2732[1][2]

Dyslokacja

Puławy, Kielce, Nysa[3]

Rodzaj wojsk

Wojska inżynieryjne

Podległość

2 Warszawska Dywizja Piechoty[3]

Odznaczenia
Ag virtuti.jpg

2 Batalion Saperów (2 bsap) – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.

Batalion sformowany został w Sielcach nad Oką na podstawie rozkazu dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR nr 1 z 19 sierpnia 1943 jako jednostka 2 Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. 11 listopada 1943, w obozie sieleckim, żołnierze batalionu złożyli przysięgę. Rozkazem ND WP nr. 105 z 4 kwietnia 1946 r. batalion został odznaczony orderem wojennym Virtuti Militari V klasy.

Obsada personalna

Dowództwo batalionu w okresie wojny[4]
  • dowódca batalionu – kpt. Wacław Pietkiewicz (10.1943 do końca wojny)
  • szef sztabu – por. Wasyl Markiewicz (08.1943 do końca wojny)[5]
  • z-ca d-cy ds. liniowych – kpt. Stanisław Maculewicz (01.1945 do końca wojny)
  • z-ca d-cy ds. poli.-wych.
ppor. Ehrlich (08.1944 do 02.1945)
por. Władysław Zygadło (02.1945 do końca wojny)
Dowódcy batalionu
  • kpt. Wacław Pietkiewicz
  • Leonid Griaznow[5]
  • Zenon Plemieniak[5]
  • Roman Kliś[5]

Struktura organizacyjna

Etat 04/506[6]
  • dowództwo i sztab
  • 3 x kompanie saperów
    • 3 x pluton saperów
    • drużyna zaopatrzenia
  • kwatermistrzostwo
    • magazyn techniczny
    • drużyna gospodarcza

Razem w batalionie:

żołnierzy – 254 (oficerów – 33, podoficerów – 44, szeregowych – 177)

sprzęt:

  • samochody – 3
  • łodzie MN – 1

Marsze i działania bojowe

1 armia lwp.pngForsowanie odry 1 1945.png

Wszystkie dyslokacje w okresie wojny batalion wykonał w ramach działań 2 DP. Działania rozpoczął w czasie marszu dywizji na front przez ChełmLublin w rejon Puław zabezpieczając przemarsz jednostek 2 DP. Działał następnie pod Dęblinem i Puławami oraz na przyczółku warnecko – magnuszewskim. Zabezpieczał także działania dywizji w czasie walk na przyczółkach warszawskich w rejonie Żoliborza. Brał udział w operacji warszawskiej i walkach na Wale Pomorskim w rejonie Nadarzyc i Mirosławca. Organizował przeprawę jednostek dywizji w czasie forsowania Odry, następnie Starej Odry i Haweli. Szlak bojowy zakończył batalion nad Łabą.

Okres powojenny

Działając w składzie wojsk okupacyjnych batalion stacjonował w Disenchen. Po krótkim pobycie w Niemczech powrócił do kraju i rozpoczął służbę na granicy polsko-czechosłowackiej. Jego sztab stacjonował w Koźlu. Jesienią 1945 jednostka przeniesiona została do garnizonu Kielce. W 1949 batalion przeniesiony został z Puław do Sandomierza, gdzie zajął koszary przy ulicy Mickiewicza 49. W 1951 jednostka powróciła do Kielc[7], do koszar przy ulicy Prostej.

Na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP nr 0210/Org. z 5 października 1955 dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego rozformował 2 Batalion Saperów. Jednocześnie na podstawie rozkazu MON nr 0068/Org. z 25 października 1955 przemianował 77 batalion saperów z Rybnika na 2 batalion saperów. 77 bsap przejął pieczęcie, kronikę i tradycje 2 bsap z Kielc[8].

Rozkazem MON 0026/Org. z 4 września 1956 rozformowano 2 Dywizję Piechoty z Częstochowy. Tym samym rozkazem rozformowano 2 batalion saperów z Rybnika.

Przypisy

  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 428.
  4. Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 157–158.
  5. a b c d Wojska inżynieryjne LWP 1945-1979 s. 319
  6. Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 153.
  7. Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 .... s. 429.
  8. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 137.

Bibliografia

  • Karol Dideńko: Wojska inżynieryjno-saperskie LWP 1943-1945 (organizacja i działania bojowe). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
  • Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Juliusz Malczewski Roman Polkowski: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 4, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Ag virtuti.jpg
Srebrny krzyż Virtuti militari
1 armia lwp.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Formowanie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1943 - 1944)
Forsowanie odry 1 1945.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 16.04.1945
LWP kurtki sapmost.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek, obowiązujące od stycznia 1945 - saperzy mostowi i elektrotechnicy