2 Brygada Strzelców (PSZ)

2 Brygada Strzelców
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1940

Tradycje
Kontynuacja

10 Brygada Kawalerii Pancernej

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Rudolf Dreszer

Organizacja
Dyslokacja

Douglas

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

I Korpus Polski

2 Brygada Strzelcówbrygada piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

Historia brygady

2 Brygada Strzelców została sformowana na podstawie rozkazu Naczelnego Wodza z 5 lipca 1940 roku w Douglas, w Szkocji, pod dowództwem gen. bryg. Rudolfa Dreszera[1][2].

Struktura brygady została opracowana na podstawie doświadczeń wojennych. Miała być jednostką ruchliwą, przystosowaną do działań manewrowych, zmotoryzowaną, dysponującą dużą siła ognia (batalion czołgów i artyleria wsparcia).

Na podstawie rozkazu L.dz. 798/Tjn./O.I.Og.Org./40 Naczelnego Wodza i Ministra Spraw Wojskowych z 13 listopada 1940 roku przeprowadzono następujące zmiany organizacyjne niektórych jednostek wojska:

  • 1 batalion strzelców został przeniesiony z 1 Brygady Strzelców do 2 Brygady Strzelców i przemianowany na batalion im. 14 pułku Ułanów Jazłowieckich,
  • 6 batalion strzelców (podhalańskich) został przeniesiony z 2 Brygady Strzelców do 1 Brygady Strzelców i przemianowany na 1 batalion strzelców podhalańskich,
  • 2 Brygada Strzelców została przemianowana na 10 Brygadę Kawalerii Pancernej,
  • 2 oddział rozpoznawczy na 10 oddział rozpoznawczy,
  • 4 batalion strzelców na 10 pułk strzelców konnych,
  • 5 batalion strzelców na 24 pułk ułanów,
  • 2 dywizjon artylerii lekkiej na 16 dywizjon artylerii motorowej,
  • 2 samodzielny batalion czołgów na 10 samodzielny batalion czołgów,
  • 2 bateria artylerii przeciwlotniczej na 10 baterię artylerii przeciwlotniczej,
  • 2 kompania przeciwpancerna na 10 kompanię przeciwpancerną,
  • 2 kompania łączności na 10 szwadron łączności,
  • 2 samodzielna kompania saperów na 10 samodzielną kompanię saperów,
  • 2 park uzbrojenia na 10 park uzbrojenia,
  • 2 kompania sanitarna na 10 kompanię sanitarną,
  • 2 park Intendentury na 10 park Intendentury,
  • 2 park samochodowy na 10 park samochodowy,
  • 2 kolumna samochodowa 10 kolumnę samochodową,
  • 2 pluton żandarmerii 10 pluton żandarmerii,
  • 2 sąd polowy na 10 sąd polowy[3].

Etat brygady

  • Kwatera Główna 2 Brygady Strzelców
  • 2 oddział rozpoznawczy
  • 4 batalion strzelców
  • 5 batalion strzelców
  • 6 batalion strzelców
  • 2 kompania przeciwpancerna
  • 2 dywizjon artylerii lekkiej a. 3 baterie a. 4 działa
  • 2 samodzielny batalion czołgów
  • 2 bateria artylerii przeciwlotniczej (6 armat 40 mm i 6 przeciwlotniczych karabinów maszynowych)
  • 2 samodzielna kompania saperów
  • 2 kompania Łączności
  • 2 park uzbrojenia
  • 2 kompania sanitarna
  • 2 park Intendentury
  • 2 park samochodowy
  • 2 kolumna samochodowa
  • 2 pluton żandarmerii
  • 2 sąd polowy

Organizacja batalionu strzelców

  • dowództwo batalionu
  • pluton łączności
  • drużyna rozpoznawcza
  • 3 x kompania strzelców
    • poczet dowódcy
    • 3x pluton strzelców
    • sekcja moździerzy 2-calowych
  • kompania ckm i broni towarzyszącej
  • pluton przeciwpancerny a. 4 działka
  • pluton przeciwlotniczy a. 4 lkm
  • tabor baonu

Oddział rozpoznawczy składał się z dowództwa oraz czterech plutonów: motocyklowego, ckm, przeciwpancernego i czołgów[4].

Brygada powinna liczyć 5743 żołnierzy, w tym 419 oficerów i 978 podoficerów. Tak duży skład procentowy kadry podyktowany był wysokimi nadwyżkami oficerów i dużymi trudnościami prowadzenia poboru w Wielkiej Brytanii i w Kanadzie[5].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).