2 Pułk Przedniej Straży Buławy Wielkiej Litewskiej

2 Pułk Przedniej Straży
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

1776

Dowódcy
Pierwszy

Józef Jeleński

Ostatni

August Kadłubiński

Działania zbrojne
Powstanie kościuszkowskie
Organizacja
Dyslokacja

patrz: stanowiska

Rodzaj wojsk

Jazda

Ułan i pocztowy 2 pułku PS
Oficer 2 pułku PS

2 Pułk Przedniej Straży Buławy Wielkiej Litewskiejoddział jazdy armii Wielkiego Księstwa Litewskiego wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany w 1776 z chorągwi lekkich. W 1776 roku liczył etatowo 150 żołnierzy[1]. Początkowo pułk składał się z pięciu chorągwi w etatowej obsadzie 150 ludzi każda.
Lustracja dokonana w 1776 roku opisana została następująco[2]:

Iten pułk wrównym utrzymuje się nieporządku. Płace ieszcze mniejszą ma od Pierwszego, a przy Sztabie nad liczbę koni 16 nigdy więcej nie znajduje się. Konsystencja w Eyszyszkach dobra, ale za szczupła. Dodania więc sobie Jednego lub dwóch Starostw przyległych na rozszerzenie Kwater swych żąda.

Stan faktyczny według „raty marcowej” z 1777 roku wynosił 150 żołnierzy[1]. Pułk składał się ze sztabu i pięciu chorągwi: pułkownika, rtm. J. Micutty, rtm. K. Ciechanowieckiego, rtm. M. Abramowicza, rtm. S. Sągajłły[2].

Reformy sejmu czteroletniego przewidywały w 1789 przyrost liczebności wojsk do armii 100 tysięcznej. Nieco później zmniejszono jej etat do 65 tysięcy. Liczebność pułku została podniesiona początkowo do 514, a później do 612 osób i ten stan przetrwał do wybuchu powstania kościuszkowskiego[3].

Przy zachowaniu etatu z 1776, nowy zaciąg dla jednostki przewidywał 340 ludzi, co razem miało stanowić 490 żołnierzy w służbie[4].

Walki pułku

Jego żołnierze walczyli m.in. pod Pragą 4 listopada 1794[5].

Stanowiska

Żołnierze pułku

Etatową obsadę oficerską normował etat stutysięczny wojska, według którego w pułku powinni się znajdować: pułkownik, podpułkownik, dwóch majorów, kwatermistrz, audytor, dwóch adiutantów, czterech rotmistrzów z chorągwiami, czterech rotmistrzów sztabowych, ośmiu poruczników, ośmiu chorążych[6]. W korpusie oficerskim 44% było Tatarami[7].

Szefowie pułku[7]:

  • Michał K. Ogiński (1768-1793)
  • Szymon M. Kossakowski (1793-1794

Pułkownicy[7]:

Przypisy

Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.
  • Leonard Ratajczyk, Jerzy Teodorczyk: Wojsko powstania kościuszkowskiego w oczach współczesnych malarzy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07090-3.

Media użyte na tej stronie

56. Ułan i pocztowy 2 Pułku Ułanów Litewskich.JPG
56. Ułan i pocztowy 2 Pułku Ułanów Litewskich (ułan i pocztowy 2 PPS buławy WL
55. Szef 2 Pułku Ułanów Buławy Litewskiej.JPG
55. Szef 2 Pułku Ułanów Buławy Litewskiej ( oficer 2 pułku PS buławy wielkiej litewskiej
Chorągiew królewska króla Zygmunta III Wazy.svg
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC BY-SA 2.5
Chorągiew królewska z okresu panowanie dysastii Wazów (1587-1668) w Polsce