2 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej

Pierre David de Colbert-Chabanais, dowódca pułku

2 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej (fr. 2e régiment de chevau-légers lanciers de la Garde impériale), potocznie określani jako Czerwoni lansjerzy (fr. lanciers rouges) – pułk kawalerii Gwardii Cesarskiej I Cesarstwa Francuskiego.

Został sformowany 13 września 1810 roku, z partii huzarów holenderskiej Gwardii Królewskiej (Régiment de hussards de la Garde royale Hollandaise). W tym właśnie roku marionetkowe Królestwo Holandii (1806-1810) zostało anektowane przez Cesarstwo Francuskie.

Wzorowany na sformowanym wcześniej − bo w roku 1807 - polskim 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej.

Początkowo składał się z 4 szwadronów i stacjonował w Wersalu. Jego dowódcą od 1811 roku był Pierre David de Colbert-Chabanais (1774-1853).

Rozformowany w 1814 roku podczas I Restauracji Francuskiej.

Odtworzony na krótko w roku 1815 podczas „100 dni Napoleona”. Walczył w bitwie pod Waterloo.

Skład osobowy

• 1810 – 939 ludzi
• 1812 – 1406 ludzi
• 1813 –2500 ludzi
• 1814 – 643 ludzi

Bibliografia

• Ronald Pawly: The Red Lancers: Anatomy of a Napoleonic Regiment. Marlborough, UK: Crowood, 1998. ISBN 1-8612-6188-8.

Linki zewnętrzne

• Napoleon's Red Lancers
• The Red Lancers