31. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
31. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 13-24 lutego 1981 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 21 filmów pochodzących z 16 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem niemieckiej reżyserki Jutty Brückner przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, hiszpańskiemu filmowi Szybciej, szybciej w reżyserii Carlosa Saury. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano indyjskiemu filmowi W poszukiwaniu głodu w reżyserii Mrinala Sena[1].
Przebieg festiwalu
Dużo kontrowersji wśród niemieckich filmowców wzbudziła selekcja festiwalowa nowego dyrektora Berlinale Moritza de Hadelna, który w konkursie głównym umieścił zaledwie jeden niemiecki film. De Hadelna oskarżano o "dyletantyzm" i "brak zdolności do komunikowania się" z niemieckim środowiskiem filmowym. Domagano się jego rezygnacji i grożono bojkotem festiwalu. De Hadeln twierdził, że powodem tak niewielkiej obecności niemieckich filmów w konkursie była ich słaba jakość. Niemieccy twórcy filmowi (m.in. reżyser Alexander Kluge) odpowiadali zaś, że to nie kinematografia niemiecka jest w kryzysie, ale sam festiwal, który faworyzuje amerykańskie kino mainstreamowe[2].
Wydarzeniami sekcji Forum były pokazy nowych filmów mistrzów kina: Stalkera Andrieja Tarkowskiego, Wściekły byk Martina Scorsese i Ratuj się kto może (życie) Jean-Luka Godarda, który był gościem festiwalu.
W temat przewodni tegorocznego konkursu głównego, czyli odkrywanie zapomnianej historii (poruszany m.in. w filmach Gorączka czy Łódź jest pełna) wpisał się również pokazany w sekcji Forum wstrząsający irański film dokumentalny Poszukiwanie w reżyserii Amira Naderiego, opowiadający o masakrach dokonywanych na ludności cywilnej za czasów szacha Rezy Pahlawiego[2].
W ramach festiwalu odbyła się retrospektywa poświęcona twórczości brytyjskiego producenta filmowego Michaela Balcona[3]. Zaprezentowano także przegląd filmów tureckiego reżysera Yılmaza Güneya, więźnia politycznego przebywającego w więzieniu w Turcji pod zarzutem morderstwa[4].
Członkowie jury
Konkurs główny
Jutta Brückner, niemiecka reżyserka − przewodnicząca jury[5]
Peter Bichsel, szwajcarski pisarz
Astrid Henning-Jensen, duńska reżyserka
Denis Héroux, kanadyjski reżyser i producent filmowy
Antonio Isasi-Isasmendi, hiszpański reżyser
Irina Kupczenko, radziecka aktorka
Jerzy Płażewski, polski krytyk filmowy
Chatrichalerm Yukol, tajski reżyser
Italo Zingarelli, włoski producent filmowy
Selekcja oficjalna
Konkurs główny
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[6]:
| Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
|---|---|---|---|
| আকালের সন্ধানে Akaler Sandhane | Mrinal Sen |  Indie | |
| Barnens ö | Kay Pollak |  Szwecja | |
| Das Boot ist voll | Markus Imhoof |  Szwajcaria | |
| Deprisa, deprisa | Carlos Saura |  Hiszpania | |
| Двадцать шесть дней из жизни Достоевского Dwadcat' szest' dniej iz żyzni Dostojewskogo | Aleksandr Zarchi |  ZSRR | |
| Der Erfinder | Kurt Gloor | Szwajcaria | |
| Gorączka | Agnieszka Holland |  Polska | |
| Le grand paysage d'Alexis Droeven | Jean-Jacques Andrien |  Belgia | |
| Head On | Michael Grant |  Kanada | |
| Камионът Kamionat | Christo Christow |  Bułgaria | |
| Köszönöm, megvagyunk | László Lugossy |  Węgry | |
| Luang ta | Permphol Cheyaroon |  Tajlandia | |
| Maravillas | Manuel Gutiérrez Aragón | Hiszpania | |
| Milka: Elokuva tabuista | Rauni Mollberg |  Finlandia | |
| Il minestrone | Sergio Citti |  Włochy | |
| Der Neger Erwin | Herbert Achternbusch |  RFN | |
| La provinciale | Claude Goretta | Szwajcaria | |
| Tribute | Bob Clark | Kanada | |
| ツィゴイネルワイゼン Tsigoineruwaizen | Seijun Suzuki |  Japonia | |
| Vrijdag | Hugo Claus | Belgia | |
| Yen gui lai | Fu Jinggong |  Chiny |
Pokazy pozakonkursowe
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
| Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
|---|---|---|---|
| Ordinary People | Robert Redford |  Stany Zjednoczone | |
| Raging Bull | Martin Scorsese | Stany Zjednoczone |
Laureaci nagród
Konkurs główny
W poszukiwaniu głodu, reż. Mrinal Sen
- Markus Imhoof − Łódź jest pełna
- Wyróżnienie honorowe
Cygańska melodia, reż. Seijun Suzuki
Le grand paysage d'Alexis Droeven, reż. Jean-Jacques Andrien
Konkurs filmów krótkometrażowych
- History of the World in Three Minutes Flat, reż. Michael Mills
Polonica
W konkursie głównym kinematografię polską reprezentował film Gorączka w reżyserii Agnieszki Holland, adaptacja powieści Dzieje jednego pocisku (1910) Andrzeja Struga. Barbara Grabowska zdobyła za rolę w tym filmie Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki jako druga Polka w historii imprezy – pierwszą była Jadwiga Barańska za rolę w Nocach i dniach (1976).
Innym polskim akcentem na festiwalu był udział krytyka filmowego Jerzego Płażewskiego w pracach jury konkursu głównego.
Przypisy
- ↑ Prizes & Honours 1981 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-11)].
- ↑ a b 31st Berlin International Film Festival (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-11].
- ↑ Retrospective, Berlinale Classics & Homage (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-04].
- ↑ 31st Berlin International Film Festival (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-14].
- ↑ Juries 1981 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-04].
- ↑ Programme 1981 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-10].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.