42 Dywizja Strzelców (III Rzesza)

42 Dywizja Strzelców 42. Jäger-Division
Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
Skład	patrz tekst

42 Dywizja Strzelców (niem. 42. Jäger-Division) – jedna z niemieckich dywizji strzelców.

Historia

Utworzona została 9 listopada 1939 jako 187 Dywizja Zapasowa (Division Nr. 187). Jednostka obejmowała 45., 130., 462., zapasowe pułki piechoty, 45. pułk artylerii, 17. batalion niszczycieli czołgów, 86. zapasowy batalion inżynieryjny oraz 17. i 45. zapasowe bataliony zmotoryzowane^[1].

1 października 1942 r. dywizja została przemianowana na 187 Dywizję Rezerwową (187. Reserve-Division) i przeniesiona do Chorwacji jako jednostka szkoleniowa^[2]. Pod koniec 1943 r, dywizję dwukrotnie przemianowano, najpierw na 187 Dywizję Strzelców i ostatecznie na 42 Dywizję Strzelców.

W marcu 1944 r. 42. Dywizja brała udział w okupacji Węgier, później skierowano ją do Włoch, gdzie walczyła na Linii Gotów i pod Bolonią. Jej resztki poddały się Brytyjczykom pod koniec kwietnia 1945 r.

Dowódcy

• Generalmajor Walther Gräßner od 15 października 1939,
• Generalleutnant Konrad Stephanus od 7 lutego 1940,
• Generalleutnant Josef Brauner von Haydringen od 15 sierpnia 1942,
• Generalleutnant Walter Jost od 26 kwietnia 1944.

Skład (1944)

• 25 pułk strzelców
• 40 pułk strzelców
• 142 pułk artylerii
• 142 batalion fizylierów
• 142 batalion niszczycieli czołgów
• 142 batalion inżynieryjny
• 142 batalion łączności
• 142 dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Przypisy

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.