48 Pułk Lotnictwa Szturmowego
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
48 Pułk Lotnictwa Szturmowego (48 plsz) – oddział lotnictwa szturmowego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
48 Pułk Lotnictwa Szturmowego został sformowany na podstawie rozkazu Nr 0096/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 grudnia 1951.
Jednostka została zorganizowana na lotnisku w Przasnyszu, w okresie od 1 maja do 1 grudnia 1952, według etatu Nr 6/104 o stanie 307 żołnierzy i 2 pracowników kontraktowych. Pułk wchodził w skład 8 Dywizji Lotnictwa Szturmowego[2].
1 października 1953 roku w pułku znajdowały się 23 samoloty Ił-10[3].
W 1953 jednostka została dyslokowana na lotnisko Latkowo koło Inowrocławia, w miejsce 35 Pułku Lotnictwa Bombowego, który przebazował się do Przasnysza.
W 1960 na bazie pułku została sformowana 20 Eskadra Lotnictwa Artyleryjskiego. W tym samym roku jednostka została przemianowana na 48 Pułk Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego.
W 1963 pułk został rozformowany. Dwie eskadry stanowiły bazę dla utworzonego 56 Pułku Lotniczego, a trzecia została włączona w skład nowo powstałego 32 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Artyleryjskiego.
Dowódcy pułku
Wykaz dowódców pułków podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 151.
- ppłk pil. Jan Akinszyn
- ppłk pil. Leon Krzeszowski
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962, s. 110.
- ↑ Zieliński 2011 ↓, s. 151.
Bibliografia
- Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962, Warszawa: „Ulmak”, 2002, ISBN 83-87226-29-7, OCLC 831089471.
- [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Michał Derela (Pibwl), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Avia B33 (licencyjny Ił-10) w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie
Własna praca Kwz