4AD

4AD
Rok powstania1979
ZałożycielIvo Watts-Russell, Peter Kent
Kraj pochodzenia Wielka Brytania
Strona internetowa

4AD – brytyjska wytwórnia muzyczna należąca do koncernu Beggars Group.

Działalność

Wytwórnia została założona w 1979 przez dwóch pracowników z wytwórni Beggars Banquet tj. przez Ivo Watts-Russella i Petera Kenta działająca pierwotnie pod nazwą Axis Records (zmienioną jednak na 4AD, kiedy okazało się, że istnieje już inna wytwórnia nosząca nazwę Axis)[1][2]. Po opuszczeniu firmy przez Kenta, Watts-Russell zaprosił do współpracy projektanta-grafika Vaughana Oliviera, który stworzył niepowtarzalną linię graficzną okładek wytwórni jednoznacznie identyfikującą ją na rynku i doskonale dopełniającą klimatyczny nastrój muzyki promowanej przez 4AD[3]. Pod koniec lat 80. XX wieku wytwórnia zmieniła gatunek oferowanej muzyki, koncentrując się na amerykańskim undergroundzie (np. Pixies)[3].

Wytwórnia wydała wiele kluczowych albumów zespołów i muzyków solowych będących wyznacznikiem rockowej muzyki niezależnej (m.in. indie rock lat 80. i początku 90. XX wieku) i nasilającej się ery muzyki na podwalinach muzyki elektronicznej[4][5][6][7] i punk rocka: m.in. post punka[8], rocka gotyckiego[9][7][10], awangardowego rocka alternatywnego[11][12][13][14], zimnej fali[15], nowej fali[16][17][18], Dark wave[6], synth popu, industrialu[19], czy ambientu[20][21]. Do najważniejszych grup należą m.in.[1][2][3]: Bauhaus, Clan of Xymox, Xymox, Cocteau Twins, Colourbox, Mass, In Camera, Dead Can Dance, Dif Juz, GusGus, Heidi Berry, Modern English, Pixies, The Boys Next Door, The Birthday Party, The The, Thievery Corporation, This Mortal Coil, Throwing Muses, The Wolfgang Press, Xmal Deutschland, Rowland S. Howard, Lydia Lunch, Frank Black i Lush.

Obecnie z 4AD związani są tacy wykonawcy, jak[2]: Beirut, Blonde Redhead, Lisa Gerrard, Neil Halstead, Kristin Hersh, Brendan Perry i The Mountain Goats.

Struktura

4AD jest wewnętrzną wytwórnią płytową dużej firmy fonograficznej Beggars Group[22]. Spośród innych wytwórni wewnętrznych (tzw. etykiet) w całości lub częściowo należą: Beggars Banquet, Rough Trade Records, Mantra Recordings, Matador Records, Mo Wax, Too Pure, Playlouder, Wiiija Records, Young Turks, i XL Recordings[22][23]. Grupa Beggars ma 4 oddziały na świecie tj. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Niemczech i Chinach[24].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Paweł Skutecki: 4AD – Historia 2000 funtów (pol.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-06].
  2. ↑ a b c 4AD (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-06].
  3. ↑ a b c The Mystery Parade presents les vingt premièrés, an unoffical 4AD selected dispography (second version) (ang.). 2008-02-01. [dostęp 2010-09-06].
  4. ↑ The The – Controversial Subject (ang.). 2008-02-01. [dostęp 2010-09-06].
  5. ↑ Wolfgang Press, The – Scarecrow (ang.). 2008-02-01. [dostęp 2010-09-06].
  6. ↑ a b Clan Of Xymox – Medusa (ang.). 2008-02-01. [dostęp 2010-09-07].
  7. ↑ a b Dead Can Dance – Dead Can Dance (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  8. ↑ The Wolfgang Press (ang.). [dostęp 2015-11-13].
  9. ↑ Bauhaus (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  10. ↑ XMal Deutschland-Fetisch (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  11. ↑ Birthday Party, The – Junkyard (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  12. ↑ Rowland S. Howard / Lydia Lunch – Some Velvet Morning (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  13. ↑ Throwing Muses – Throwing Muses (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  14. ↑ Lush-Gala (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  15. ↑ Andrzej Korasiewicz: Style w muzyce – wolna interpretacja – cold wave (pol.). 2010-01-2006. [dostęp 2010-09-17].
  16. ↑ Birthday Party, The – Hee-Haw (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  17. ↑ Birthday Party, The – Hits (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  18. ↑ Modern English – Smiles & Laughter / Mesh & Lace (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  19. ↑ Mass (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  20. ↑ This Mortal Coil – This Mortal Coil (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  21. ↑ Lisa Gerrard – Lisa Gerrard (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-07].
  22. ↑ a b Beggars Group (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-13].
  23. ↑ Beggars belief (ang.). 2007-09-27. [dostęp 2010-09-13].
  24. ↑ Beggars (ang.). 2010-01-01. [dostęp 2010-09-13].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie