4 Dywizjon Taborów

4 Dywizjon Taborów
Kadra 4 dywizjonu taborów
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1939

Tradycje
Kontynuacja

4 szwadron taborów
Kadra 4 dywizjonu taborów

Dowódcy
Ostatni

mjr tab. Leon Staniek

Organizacja
Dyslokacja

Łódź; Łęczyca

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

tabory

Podległość

Okręg Korpusu Nr IV

Polskie dywizjony taborów w 1939

4 Dywizjon Taborów – oddział taborów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

W okresie swojego istnienia jednostka przechodziła kilkakrotnie reorganizację. W 1923 dywizjon stacjonował w Łodzi, a w 1939 kadra 4 dywizjonu taborów stacjonowała w Łęczycy.

Forowanie i zmiany organizacyjne

W 1923 dywizjon podlegał dowództwu Okręgu Korpusu Nr IV i stacjonował w Łodzi[1]. Dowódca dywizjonu pełnił jednocześnie funkcję szefa taborów Okręgu Korpusu Nr IV[2].

1 października 1925, w związku z reorganizacją wojsk taborowych, dywizjon został przeformowany w 4 Szwadron Taborów. Jednocześnie zostało utworzone Szefostwo Taborów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV[3][4]. W lipcu 1926, „w związku z redukcją stanów liczebnych formacji taborowych (rozkaz MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. i rozporządzenie wykonawcze Dep. II L. 1600/tab. tjn.)” szwadron został skadrowany[5][6][a].

12 września 1930 roku została wydana „Organizacja taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku został wydany rozkaz o wprowadzeniu w życie organizacji formacji taborowych. 4 szwadron taborów został przeformowany w kadrę 4 dywizjonu taborów[6].

W 1939 kadra 4 dywizjonu taborów stacjonowała w Łęczycy[8].

Struktura organizacyjna

Organizacja dywizjonu w 1923[1]

  • dowództwo dywizjonu
  • cztery szwadrony taborowe[b]
  • skład i warsztat taborowy
  • kadra szwadronu zapasowego
  • Kadra Okręgowego Szpitala Koni nr IV w Łodzi[9]
  • kolumny przewozowe

Obsada personalna

Dowódcy dywizjonu i szwadronu oraz komendanci kadry
  • ppłk tab. Stefan Bzowski (1923[10] – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK IV[11]
  • mjr tab. Zygmunt Bogusz (1 X 1925[12] – III 1927 → szef Szefostwa Taborów DOK II[13])
  • kpt. tab. Albin Nowotny (III 1927[14][15] – 1 IV 1929 → kierownik referatu taborów w Szefostwie Intendentury i Taborów OK IV[16])
  • rtm. Tadeusz Misiak (X 1930[17] –)
  • mjr tab. Henryk Szwajkowski (XII 1932[18] – 24 V 1934 → kierownik Kierownictwa Zaopatrzenia Taborów[19])
  • mjr tab. Kazimierz Biłyk (VI 1934[20] – VII 1938 → szef Szefostwa Taborów OK IV[21])
  • kpt. tab. Anicet Ignacy Marcinkowski (VII 1938 – III 1939)
  • mjr tab. Leon Staniek (od 1 IV 1939[21])
Zastępcy dowódcy dywizjonu
Kwatermistrzowie
  • rtm. tab. Albin Nowotny (1 X 1925 – III 1927 → dowódca szwadronu)
  • kpt. tab. Stefan II Gajewski (III[14] – X 1927 → kwatermistrz 5 dtab[25])
  • kpt. tab. Kazimierz Biłyk (od X 1927[26][15])
Obsada personalna kadry 4 dywizjonu taborów w marcu 1939 roku[27][c]
  • komendant kadry – kpt. Marcinkowski Anicet Ignacy
  • oficer mobilizacyjny – kpt. Urbanowicz Kazimierz
  • oficer administracyjno-materiałowy – por. Nowakowski Stanisław

Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[29]

Nazwisko i imięstopieńzawódmiejsce pracy przed mobilizacjązamordowany
Budziński Aleksanderpodporucznik rezerwynauczycielSzkoła Powszechna w LubaniKatyń
Gerlicz Stanisław[30]podporucznik rezerwyziemianinKatyń
Kącki Henrykpodporucznik rezerwyksięgowygł. księgowy BGK w KielcachKatyń
Maszner Czesławpodporucznik rezerwynauczyciel, mgrgimnazjum w JarocinieKatyń
Szulakowski Wojciech[31]porucznik rezerwyinżynier leśnictwaKatyń
Trojnarski Karolpodporucznik rezerwynauczycielkier. szkoły powszechnej w PabianicachKatyń
Woźniak Józef[32]rotmistrz rezerwyprawnik, drSąd Okręgowy w PoznaniuKatyń
Brodzicki Mieczysławpodporucznik rezerwyfilolog, mgrCharków
Przewłocki Mikołaj[33]porucznik rezerwyinżynier architektCharków
Załuga Władysławpodporucznik rezerwyCharków

Uwagi

  1. ↑ W styczniu 1931 roku, ogłaszając zmiany personalne przeprowadzone w październiku 1930 roku, posługiwano się nazwą „b. 4 sk. szw. tab.”, czyli były 4 skadrowany szwadron taborów[7]
  2. ↑ Spośród dziesięciu dywizjonów połowa miała w swoim składzie pięć szwadronów, a pozostałe, w tym 4 dtab – cztery szwadrony[2]
  3. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[28].

Przypisy

  1. ↑ a b Almanach oficerski 1923 ↓, s. 73.
  2. ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 199.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586-587.
  4. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 199 wg autora nowa organizacja taborów została wprowadzona 1 listopada 1925 roku.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 230-231.
  6. ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 200.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 19.
  8. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1385-1386.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1031.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585-586.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 74.
  14. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 86.
  15. ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 515.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 124.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, nr 1/1931, s. 19.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 426.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 168.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 169.
  21. ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 201.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1031, 1039.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 941, 950.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 8 lutego 1925 roku, s. 62.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 308.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 327.
  27. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
  28. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  29. ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
  30. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 954.
  31. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 3691.
  32. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4182.
  33. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6989.

Bibliografia

Tabory i służba remontu Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Dywizjony taborowe

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Polskie dywizjony taborów w 1939.jpg
Polskie dywizjony taborów w 1939