5 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego OPL

5 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego OPL
Historia
Państwo PRL
Sformowanie1950
Rozformowanie1957
Dowódcy
Pierwszygen. pil. Grigorij Piatakow
Ostatnipłk pil.Tadeusz Krepski
Organizacja
NumerJW 2546
DyslokacjaWarszawa
Rodzaj wojskWojska lotnicze
PodległośćDowództwo Wojsk Lotniczych

5 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego OPL (5 DLM) – związek taktyczny lotnictwa myśliwskiego ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Dywizja powstała w ramach sześcioletniego planu rozbudowy lotnictwa. Na podstawie rozkazu ministra obrony narodowej nr 037/Org. z 28 kwietnia 1950 roku, w Warszawie rozpoczęto tworzyć dowództwo dywizji. Etat nr 6/96 przewidywał 73 żołnierzy zawodowych i 4 kontraktowych. Prace organizacyjne trwały do 15 listopada 1950 roku[1].

W 1951 roku kolejny rozkaz ministra obrony narodowej nr 0036/Org. z 7 kwietnia polecił dowódcy Wojsk Lotniczych sformować do 1 maja dowództwo 5 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL. W nowym etacie nr 6/124 w dowództwie dywizji było 99 żołnierzy zawodowych i 5 kontraktowych[1].

Rozkazem nr 0054/Org. z 6 lipca 1957 roku, minister obrony narodowej polecił dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej sformować na bazie dowództwa 5 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL Dowództwo 1 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju[1].

Struktura organizacyjna

W skład 5 DLM OPL miały wchodzić następujące jednostki[1]:

Po korektach w 1952 roku struktura była następująca[1]:

Dowódcy dywizji

  • gen. bryg. pil. Grigorij Piatakow 1950 - 1952
  • płk pil. Aleksy Marków 1952 - 1954
  • płk pil. Tadeusz Krepski 1954 - 1956

Przypisy

  1. a b c d e Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 86-87.

Bibliografia

  • Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).