66 Pomorski Batalion Piechoty
| |||
Historia | |||
Państwo | Polska | ||
Sformowanie | 1945 | ||
Rozformowanie | 1947 | ||
Nazwa wyróżniająca | Pomorski | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy | mjr Jan Dragan | ||
Ostatni | mjr Eugeniusz Ladenberger | ||
Organizacja | |||
Dyslokacja | Włochy | ||
Rodzaj wojsk | piechota | ||
Podległość | 16 Brygada Piechoty |
66 Pomorski batalion piechoty – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych.
66 Pomorski batalion piechoty został sformowany w 1945 roku we Włoszech, w składzie 16 Brygady Piechoty. Nie wziął udziału w walkach.
Dowódcy batalionu
Zastępca dowódcy batalionu
- kpt. Mieczysław Kipp[1]
Odznaka batalionu
Odznaka specjalna została wprowadzona rozkazem nr 13 dowódcy 2 Korpusu z 31 stycznia 1945 roku. Była wykonana w metalu, emaliowana. Na tarczy stylizowana sylwetka mewy w locie. Tarcza pokryta granatową emalią z żółtą obwódką, mewa - białą emalią. Oznaka noszona na beretach po lewej stronie, w odległości 5 cm od orzełka[3].
Przypisy
- ↑ a b Kryska-Karski i Barański 1974 ↓, s. 94.
- ↑ Kryska-Karski i Barański 1974 ↓, s. 95.
- ↑ Partyka 1997 ↓, s. 55.
Bibliografia
- Witold Biegański: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie : formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967.
- Jan Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1945. Wojska Lądowe. Rzeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997. ISBN 83-902021-9-0.
- Harvey Sarner, Piotr K Domaradzki: Zdobywcy Monte Cassino : generał Anders i jego żołnierze. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2006. ISBN 83-7506-003-8.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 16. Londyn: 1974.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).