82 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

82 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej
Historia
Państwo PRL
Sformowanie1951
Rozformowanie1967
Tradycje
Kontynuacja75 paplot
Organizacja
NumerJW 4147
DyslokacjaRogowo[1]
Rodzaj wojskWojska obrony przeciwlotniczej
Podległość16 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej[1]

82 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (82 paplot) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu Nr 0044/Org. Ministra Obrony Narodowej z 17 maja 1951, w garnizonie Rogowo, w składzie 16 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej i według etatu Nr 4/67 sformowany został 82 pułk artylerii przeciwlotniczej. Organizacja jednostki zakończona został w październiku 1952. Na podstawie zarządzenia Nr 077/Org. szefa SG WP z dnia 19 września 1960 pułk przeformowany został na nowy etat.

Na podstawie rozkazu Nr 0126/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 września 1963 oraz zarządzenia Nr 0133/Org. szefa SG WP z dnia 13 września 1963 rozformowana została 16 DAPlot, a 82 paplot podporządkowany został dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego.

Na podstawie rozkazu Nr 025/MON Ministra Obrony Narodowej z 30 września 1967 oddział przejął tradycje i nazwę 75 pułku artylerii przeciwlotniczej.

Dowódcy pułku

  • mjr Czesław Otrębski (1952-1953)
  • mjr Tadeusz Kiczkowiak (1953-1955)
  • mjr Marian Stefaniuk (1955-1959)
  • ppłk Stanisław Zakrzewski (1959-1961)
  • ppłk dypl. Jan Malanda (1961-1965)
  • ppłk dypl. Józef Pawełko (1965-1971)

Struktura organizacyjna

  • dowództwo
  • pluton dowodzenia
  • 4 baterie artylerii przeciwlotniczej 85 mm
  • bateria szkolna
  • pluton remontowy
  • pluton gospodarczy

Każda z czterech baterii ogniowych składała się z plutonu dowodzenia, plutonu przyrządów i plutonu ogniowego.

Na uzbrojeniu i wyposażeniu pułku znajdowało się osiemnaście 85 mm armat przeciwlotniczych wzór 1939, pięć przyrządów centralnych PAUZO-3 i pięć dalmierzy.

Przypisy

  1. a b Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 431.

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Marian Kopczewski: Obrona Przeciwlotnicza Wojska polskiego w latach 1919-1994. Koszalin: Wydawnictwo naukowe WSOWOPlot, 1994. ISBN 83-901489-0-0.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Rakiety dzwina by sh.jpg
Autor: Witkowski Marcin, Licencja: CC-BY-SA-3.0
To zdjęcie zostało wykonane w Muzeum im. Orła Białego w Skarżysku-Kamiennej
Korpusówka wria.png
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Artillery branch insignia