9 Dywizja Piechoty (PSZ)
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1942 | |
| Rozformowanie | 1942 | |
| Tradycje | ||
| Kontynuacja | 9 Brygada Zmechanizowana | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | płk dypl. Marian Bolesławicz | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Marg‘ilon[1] | |
| Rodzaj wojsk | piechota | |
| Podległość | Polskie Siły Zbrojne w ZSRR | |
| Skład | 25 Pułk Piechoty 26 Pułk Piechoty 9 Pułk Artylerii Lekkiej | |
9 Dywizja Piechoty (9 DP) – wielka jednostka piechoty Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Formowanie i dyslokacja
Formowanie 9 Dywizji Piechoty rozpoczęto w styczniu 1942 w miejscowości Marg‘ilon, na terytorium ówczesnej Uzbeckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej[2]. Na stanowisko dowódcy dywizji wyznaczony został płk dypl. Marian Bolesławicz[3].
Dywizja opuściła ZSRR w ramach pierwszej ewakuacji w dniach 24 marca – 4 kwietnia 1942 nie osiągnąwszy gotowości organizacyjnej. W Iraku nie została odtworzona. Żołnierzy dywizji wykorzystano jako uzupełnienie jednostek PSZ.
Struktura organizacyjna
- dowództwo 9 Dywizji Piechoty
- 25 pułk piechoty
- 26 pułk piechoty
- 9 pułk artylerii lekkiej
- 9 pułk artylerii ciężkiej
- 9 dywizjon rozpoznawczy
- 9 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 9 batalion saperów
- 9 kompania przeciwpancerna
- 9 kompania łączności
- 9 kompania żandarmerii
- 9 kompania sanitarna
- 9 kompania uzupełnień
- 9 kompania wartownicza
- 9 kompania Pomocniczej Służby Kobiet
- 9 pluton samochodowy
- 9 pluton tansportowo-kolejowy
- ośrodek oddziałów specjalnych
- szpital polowy
- kolumna przewozowa (konna)
- park intendentury
- sąd polowy 9 DP
- komenda uzupełnień nr 5
- stacja zborna
- stacja kwarantanny
- referat opieki społecznej
Przypisy
- ↑ Biegański 1967 ↓, s. 235.
- ↑ Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. s. 30.
- ↑ Biegański 1990 ↓, s. 55-56.
Bibliografia
- Witold Biegański: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1990. ISBN 83-03-02923-1.
- Witold Biegański: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie: formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Harvey Sarner, Piotr K Domaradzki: Zdobywcy Monte Cassino : generał Anders i jego żołnierze. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2006. ISBN 83-7506-003-8.
- Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).