AEG C.IV
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga | 2 osoby |
Historia | |
Data oblotu | 1916 |
Lata produkcji | 1916–1917 |
Liczba egzemplarzy | 658 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 13,45 m |
Długość | 7,15 m |
Wysokość | 3,35 m |
Powierzchnia nośna | 39 m2 |
Masa | |
Własna | 800 kg |
Startowa | 1120 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 158 km/h |
Prędkość wznoszenia | 6 min na 1000 m |
Pułap | 5000 m |
Długotrwałość lotu | 4 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 zsynchronizowany karabin maszynowy Spandau LMG 08/15(7,92 mm) i 1 ruchomy karabin maszynowy Parabellum (7,92 mm), bomby | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie, Bułgaria, Turcja, Polska |
AEG C.IV – niemiecki samolot rozpoznawczy z okresu I wojny światowej. Używany również w roli samolotu szturmowego i bombowego.
Historia
AEG C.IV był następcą wcześniejszych modeli firmy AEG: C.I i C.II. Zaprojektował go na przełomie 1915/1916 r. inżynier König[1], prototyp oblatano na początku 1916 roku. W maszynie powiększono rozpiętość skrzydeł, wyposażono ją w mocniejszy silnik i dodano zsynchronizowany karabin maszynowy pilota. Aby poprawić stateczność maszyny, przedłużono o 2 przęsła kratownicy kadłub (0,85 m), nazywając tę wersję v.R (verlängernen Rumpf)[2].
W 1917 roku opracowano powiększoną wersję C.IVN, przeznaczoną do nocnego bombardowania, z silnikiem Benz Bz.III[3]. Nowa konstrukcja została dostosowana do przenoszenia ładunku 300 kg bomb[1]. W latach 1916-1917 zbudowano 658 samolotów C.IV[4], nie tylko w wytwórni macierzystej, ale także na licencji w zakładach Fokkera (zbudowano tam 250 egzemplarzy wersji C.IVa z silnikiem Argus As.III o mocy 132 kW (180 KM)[5][4].
Opis konstrukcji
Był to dwumiejscowy dwupłat konstrukcji mieszanej z przewagą elementów metalowych. Kadłub stanowiła spawana z rur stalowych kratownica kryta z góry sklejką, zaś dół i boki płótnem; skrzydła o dużym wydłużeniu z dźwigarami z rur stalowych z drewnianymi żebrami kryte płótnem, połączone ze sobą stojakami z rur stalowych; lotki tylko na górnym płacie. Usterzenie o płaskim profilu również z rurek stalowych, kryte płótnem, statecznik pionowy wsparty zastrzałami. Napęd najczęściej stanowił 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM), z metalową osłoną i charakterystycznym kolektorem wydechowym z wylotem wysoko ponad górnym płatem (w samolotach kompletowanych w Polsce stosowano również silniki Opel, Stoewer i Deutzer o mocy 132 kW (180 KM)). Podwozie klasyczne dwukołowe stałe z płozą ogonową. Uzbrojenie: 1 zsynchronizowany karabin maszynowy lMG 08/15 Spandau 7,92 mm pilota oraz ruchomy karabin maszynowy obserwatora Parabellum lMG14 7,92 mm z zapasem 500 naboi na k.m. Samolot mógł także przenosić 4 bomby o masie do 90 kg, umieszczane w kabinie obserwatora[6].
Użycie w lotnictwie
Samoloty AEG C.IV szeroko stosowano na froncie zachodnim do działań rozpoznawczych, eskortujących, bombowych i szturmowych, a także korygowania ognia artylerii. Oprócz tego służyły na froncie włoskim, a także w Macedonii - wchodziły w skład sił lotniczych Bułgarii i Turcji. W czerwcu 1917 r. na wszystkich frontach operowało ok. 170 maszyn tego typu, a w sierpniu 1918 r. już tylko 40 sztuk[7]. Pod koniec wojny zastąpiły je nowsze konstrukcje i wycofywano je do szkół lotniczych i składnic samolotów.
Służba w lotnictwie polskim
W Polsce znalazło się 91 sztuk tych maszyn, które pochodziły ze zdobyczy wojennych. Najwięcej, bo aż 51 płatowców zdobyto w hali Zeppelina na Winiarach, w większości bez silników. W latach 1919-20 zmontowano w bazie Ławica ponad 30 sztuk C.IV, wyposażając w różne dostępne silniki[1]. Samoloty użytkowane były następnie w polskim lotnictwie podczas wojny polsko-bolszewickiej w latach 1919-20, służąc m.in. w 2, 5, 8, 9, 11 i 14 Eskadrze Wywiadowczej, a także w 21 Eskadrze Niszczycielskiej[8]. Niemal wszystkie samoloty tego typu zostały skasowane w 1921 r. ze względu na duże zużycie.
Przypisy
- ↑ a b c Skrzydlata Polska 1980 ↓, s. 15.
- ↑ A. Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: 1997, s. 11.
- ↑ M. Sharpe: Dwupłatowce, trójpłatowce i wodnosamoloty. Warszawa: 2001, s. 14.
- ↑ a b A. Morgała, dz. cyt, s. 11.
- ↑ K. Chołoniewski, W. Bączkowski: Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918-1939 - Tomik 1. Warszawa: 1987, s. 22.
- ↑ K. Chołoniewski, W. Bączkowski, dz. cyt., s. 22.
- ↑ O. Thetford, P. Gray: German Aircraft of The First World War. New York: 1970, s. 5.
- ↑ A. Morgała, dz. cyt, s. 12.
Bibliografia
- Krzysztof Chołoniewski, Wiesław Bączkowski: Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918-1939 - Tomik 1. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1987. ISBN 83-206-0566-0.
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6.
- Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe - litera A. Warszawa: Bellona, 1993. ISBN 83-11-08229-4.
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: Lampart, 1997. ISBN 83-86776-34-X.
- Volker Nemsch: Die Fliegerei des Ersten Weltkrieges. Germany: QAU, 2003. ISBN 3-930571-71-4.
- Samoloty wojskowe. Poznań: Vesper, 2010. ISBN 978-83-61254-89-2.
- Michael Sharpe: Dwupłatowce, trójpłatowce i wodnosamoloty. Warszawa: Bellona, 2001. ISBN 83-11-09273-7.
- AEG-C-IV. „Skrzydlata Polska”. 49/1980, 7 grudnia 1980. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Linki zewnętrzne
Niemieckie samoloty klasy C według daty pojawienia się na froncie | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1914 | 1915 | 1916 | 1917 | 1918 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | |
AEG | C.I | C.II (C.III) | C.IV (C.V, C.VI) | ~ C.VII | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ago | C.I | ~ C.IV | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Albatros | C.I | C.III | C.V | C.VII | ~ C.X | ~ C.XII | ~ C.XV | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aviatik | C.I | ~ C.II | ~ C.III | ~ C.IV ? VI | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DFW | C.I | ~ C.II | ~ C.III | C.V | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Halberstadt | ~ C.I | CL.II (C.III) | CL.IV , C.V | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hannover | ~ C.I | C.II | CL.II | CL.III | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LFG (Roland) | ~ C.I | C.II | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LVG | C.I | C.II | ~ C.IV | C.V | C.VI | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rumpler | C.I | C.III | C.IV | ~ C.VII | ~ C.VIII | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
"~" oznacza przybliżoną datę wejścia do służby, z dokładnością do kilku miesięcy. "(C...)" oznacza modele nieseryjne w kolejności oznaczeń, bez zachowania chronologii (większość pominięto) - kursywą bez nawiasu oznaczono modele licencyjne |
Media użyte na tej stronie
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
AEG C.IV reconnaissance biplane
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Niemiecki 6-cylindrowy silnik rzędowy z 1918 r. eksponowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.