AEG J.I

AEG J.I
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft

Typ

samolot piechoty

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1917

Lata produkcji

1917 – 1919

Liczba egzemplarzy

ok. 600

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy, 6-cylindrowy Benz Bz.IV

Moc

200 KM (149 kW)

Wymiary
Rozpiętość

13,46 m

Długość

7,20 m (7,92 m)[1]

Wysokość

3,35 m

Powierzchnia nośna

33,18 m2 (34,50 m2)

Masa
Własna

1455 kg (1480 kg)

Startowa

1740 kg (1765 kg)

Osiągi
Prędkość maks.

150 km/h (152 km/h)

Prędkość przelotowa

125 km/h (140 km/h)

Prędkość wznoszenia

2,8 m/s

Pułap

4500 m

Zasięg

590 km

Długotrwałość lotu

2,5 godz.

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe lMG08/15 kal. 7,92 mm, 1 karabin maszynowy Parabellum kal. 7,92 mm
Liczba miejsc
1 pasażer (wersja J.IIK)
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie

AEG J.Iniemiecki samolot piechoty z okresu I wojny światowej.

Historia

Po doświadczeniach pierwszych lat wojny dowództwo niemieckie uznało, że należy tworzyć oddziały lotnicze dla bezpośredniego wsparcia wojsk lądowych, tak powstała koncepcja budowy nowego typu samolotu określonego jako samolot piechoty. Taki właśnie samolot oznaczony jako J.I powstał w wytwórni AEG. Jego konstrukcja oparta była na budowanym już samolocie rozpoznawczym AEG C.IV. Nowo powstały samolot różnił się od niego zastosowaniem nowego silnika oraz opancerzeniem przedniej części kadłuba blachą pancerną o grubości 5,1 mm. Otrzymał on również dodatkowe uzbrojenie w postaci dwóch karabinów maszynowych strzelających w dół[2].

W 1917 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną, w czasie której nieznacznie zmieniono jego konstrukcję, taka wersja otrzymała oznaczenie J.Ia. W 1918 roku zbudowano wersję kolejną tego samolotu oznaczoną jako J.II, samolot ten miał przedłużony kadłub, co poprawiło jego własności lotnicze. Zaraz też rozpoczęto jego produkcję seryjną. Łącznie w latach 1917 – 1918 zbudowano ok. 600 samolotów tego obu wersji.

Po zakończeniu I wojny światowej, samoloty w wersji J.II, które nie zostały przekazane lotnictwu wojskowemu, zostały przebudowane. Usunięto z nich uzbrojenie i opancerzenie kadłuba, a kabinę obserwatora zabudowano, tworząc kabinę dla pasażera. Tak przebudowany samolot otrzymał oznaczenie J.IIK.

Samolot AEG J.II po przebudowie na samolot pasażerski

Użycie w lotnictwie

Samoloty AEG J.I i J.II wprowadzono do użytkowania od 1917 roku do specjalnie utworzonych jednostek lotniczych wsparcia piechoty, gdzie były używane do końca wojny.

Samoloty AEG J.II przebudowane na wersję pasażerską zostały sprzedane niemieckiej linii lotniczej Deutsche Luft-Reederei i były użytkowane na trasie Berlin – Weimar.

Dwa samoloty J.I zostały zdobyte na lotnisku Ławica i wyremontowane. Dwa kolejne zdobyli powstańcy wielkopolscy[3]. Jeden z nich wykorzystywano do 1921 r. w Szkole Pilotów na Ławicy[4].

Opis techniczny

Samolot J.I to dwumiejscowy dwupłat konstrukcji mieszanej z przewagą elementów metalowych. Kadłub stanowiła spawana z rur stalowych kratownica kryta z góry sklejką, zaś dół i boki płótnem; skrzydła o dużym wydłużeniu z dźwigarami z rur stalowych z drewnianymi żebrami kryte płótnem, połączone ze sobą stojakami z rur stalowych; lotki tylko na górnym płacie. Usterzenie o płaskim profilu również z rurek stalowych, kryte płótnem, statecznik pionowy wsparty zastrzałami. Przednia część kadłuba do stanowiska obserwatora była opancerzona blachą pancerną o grubości 5,1 mm.

Napęd stanowił 6-cylindrowy silnik rzędowy Benz Bz.IV o mocy 200 KM (147 kW), chłodzony cieczą.

Podwozie klasyczne dwukołowe stałe z płozą ogonową.

Uzbrojenie: 1 ruchomy karabin maszynowy obserwatora Parabellum lMG14 kal. 7,92 mm z zapasem 500 naboi, 2 zsynchronizowane karabiny maszynowe lMG08/15 kal. 7,92 mm umieszczone pod kadłubem i strzelające pod kątem 45o do przodu w kierunku ziemi. Te karabiny były obsługiwane przez obserwatora za pomocą linki Bowdena. Każdy z karabinów miał zapas 500 naboi.

Przypisy

  1. W nawiasie dane wersji J.II różniące się od wersji J.I.
  2. Skrzydlata Polska 29'1972 ↓, s. 19.
  3. Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 184.
  4. Morgała 1997 ↓, s. 113.

Bibliografia

  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. Garden City, N.Y.: Doubleday & Company, 1971, s. 9-11. (ang.)
  • Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, Lampart, 1997. ISBN 83-86776-34-X. OCLC 313074530.
  • Mariusz Niestrawski: Polskie wojska lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego (1918–1921). T. I: Początki, organizacja, personel i sprzęt. Oświęcim: Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-74-0. OCLC 995372299.
  • Kenneth Munson: Aircraft of World War I. Londyn: Ian Allan Publishing, 1969, s. 118. ISBN 0-385-03471-7. (ang.)
  • Andrzej Glass. AEG J-I. „Skrzydlata Polska”. 29/1972, 16 lipca 1972. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 

Media użyte na tej stronie

Flag of the German Empire.svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
AEG J.I - Ray Wagner Collection Image (21417553246).jpg
PictionID:43639882 - Catalog:16_004750 - Title:AEG J.I 1917 Nowarra photo - Filename:16_004750.TIF - - - - - Image from the Ray Wagner Collection. Ray Wagner was Archivist at the San Diego Air and Space Museum for several years and is an author of several books on aviation --- ---Please Tag these images so that the information can be permanently stored with the digital file.---Repository: San Diego Air and Space Museum
AEG J.II Kabine.jpg
AEG J.II K (cabin version) of the German airline Deutsche Luft-Reederei (DLR) with the fleet number D.L.R. 36. This aircraft was registered "D-9" with the German aircraft register. Upon the 6 February 1923 merger of DLR with the "Lloyd Luftdienst" to form "Deutsche Aero Lloyd", she went into the new airline's inventory. On October 7, 1924, she was lost due to damage.