ANBO-I
| ||
 Prototyp ANBO-I | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Litwa | |
| Producent | Warsztaty Lotnicze, Kowno | |
| Konstruktor | Antanas Gustaitis | |
| Typ | samolot szkolny | |
| Konstrukcja | dolnopłat o konstrukcji drewnianej | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 14 lipca 1925 | |
| Wycofanie ze służby | 1935 | |
| Liczba egzemplarzy | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 1 silnik gwiazdowy Anzani | |
| Moc | 26 kW (35 KM) | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 10 m | |
| Długość | 5,75 m | |
| Powierzchnia nośna | 11,4 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 190 kg | |
| Startowa | 300 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 142 km/h | |
| Prędkość minimalna | 50 km/h | |
| Pułap | 4200 m | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
| Karo Aviacija | ||
| Rzuty | ||
 | ||
ANBO-I – litewski samolot szkolny z połowy lat 20. XX wieku.
Historia
W okresie międzywojennym na Litwie skonstruowano niewielką ilość typów samolotów[1]. Pierwszymi były zaprojektowane przez Jurgisa Dobkevičiusa maszyny Dobi-I, Dobi-II i Dobi-III, które powstały w latach 1922–1924[2]. W 1924 roku por. Antanas Gustaitis skonstruował dolnopłat szkolny, który zbudowano w Warsztatach Lotniczych w Kownie[3][4]. Samolot, nazwany ANBO-I[a], został oblatany 14 lipca 1925 roku i do 1935 roku służył w lotnictwie wojskowym (numer ewidencyjny 17)[6]. Po zakończeniu użytkowania przekazany został do Muzeum Wojskowego im. Witolda Wielkiego, a obecnie jest eksponowany w Litewskim Muzeum Lotnictwa w Kownie[7].
Opis konstrukcji i dane techniczne
ANBO-I był jednosilnikowym, jednomiejscowym[b] dolnopłatem szkolnym konstrukcji drewnianej[7]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 10 metrów, a powierzchnia nośna miała wielkość 11,4 m²[7]. Długość samolotu wynosiła 5,75 metra[7]. Masa własna płatowca wynosiła 190 kg, zaś masa całkowita (startowa) 300 kg[7]. Podwozie klasyczne, stałe[7].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 3-cylindrowy silnik gwiazdowy Anzani o mocy 26 kW (35 KM)[7]. Prędkość maksymalna wynosiła 142 km/h, zaś prędkość minimalna 50 km/h[7]. Maszyna osiągała pułap 4200 metrów[7].
Uwagi
- ↑ Skrót ten pochodzi prawdopodobnie od pierwszych liter lit. zdania Antanas Nori Buti Ore, co można tłumaczyć „Antanas chce być w powietrzu”[5].
- ↑ Taylor 1989 ↓, s. 60 podaje, że samolot był dwumiejscowy.
Przypisy
- ↑ Taylor 1989 ↓, s. 60.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 141-145.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 156-157.
- ↑ Jankiewicz i Malejko 1993 ↓, s. 64.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 156.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 157, 297.
- ↑ a b c d e f g h i Rezmer 1999 ↓, s. 157.
Bibliografia
- Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe – litera A. Warszawa: Bellona, 1993, seria: Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego. Tom 2. ISBN 83-11-08229-4.
- Waldemar Rezmer: Litewskie lotnictwo wojskowe 1919–1940. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1999. ISBN 83-231-1096-4.
- Michael J.H. Taylor (red.): Jane’s Encyclopedia of Aviation. London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1.
Linki zewnętrzne
.svg){kind=small}
Media użyte na tej stronie
Autor: Phillip Capper from Wellington, New Zealand, Licencja: CC BY 2.0
ANBO 1, Lithuania Aviation Museum, Kaunas, 12 Sept. 2008
ANBO-I in Kaunas aerodrome
Anbo I 3-view drawing from L'Air January 15, 1926