Abdurrahim Buza

Abdurrahim Buza
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1905
Skopje, Imperium Osmańskie

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1986
Tirana, Albania

Zawód, zajęcie

malarz

Abdurrahim Buza (ur. 22 grudnia 1905 w Skopju, zm. 7 listopada 1986 w Tiranie[1]) – albański malarz i pedagog.

Życiorys

Był synem Hysniego Buzy, albańskiego działacza narodowego z Kosowa. Uczył się w medresie w Skopju. Dzięki pomocy Bajrama Curri dostał się do szkoły technicznej w Tiranie, a następnie uczył się w szkole pedagogicznej w Elbasanie, którą ukończył w 1928. Razem z innymi uczniami szkoły należał do radykalnej organizacji Jedność (alb. Bashkimi) i brał czynny udział w przewrocie antyrządowym, w czerwcu 1924.

Dzięki stypendium rządu albańskiego mógł wyjechać na studia w Accademia Albertina w Turynie, gdzie uczył się pod kierunkiem Ferro Milone. Po roku studiów wyjechał do Florencji, gdzie kontynuował naukę pod kierunkiem Galileo Chiniego. W 1933 ukończył studia i powrócił do kraju. Otrzymał pracę w Szkole Technicznej Harry’ego Fultza w Tiranie. W tym samym roku rozpoczął udzielanie lekcji rysunku w szkole prowadzonej w Tiranie przez Qamila Pepę[1].

Po wyzwoleniu Albanii spod okupacji niemieckiej Buza otrzymał stanowisko dyrektora gimnazjum w Tiranie, prowadził też lekcje rysunku dla uczniów szkoły pedagogicznej. W 1951 został mianowany wicedyrektorem liceum artystycznego Jordan Misja w Tiranie, pracując na tym stanowisku do 1966, kiedy odszedł na emeryturę.

Większość wykonanych przez niego obrazów stanowią portrety i dzieła o tematyce patriotycznej. Do najsłynniejszych jego dzieł należały obrazy: Dziewczęta z czerwonymi kokardami, Nasta, Portret siostry Nasty, W domu. Powstały one głównie w latach 1934-1935, które były najbardziej owocne w jego twórczości. Malował także impresjonistyczne pejzaże, w większości przedstawiając okolice jego ulubionego miejsca wypoczynku – Pogradeca. 7 kwietnia 1945 cztery namalowane przez niego płótna znalazły się na otwartej w Tiranie wystawie malarstwa albańskiego.

Od końca lat 50. w swoich obrazach w pełni identyfikował się z obowiązującym nurtem socrealizmu. Efektem były takie dzieła, jak Praca ochotników w Kombinacie i Zima w Tiranie. Od standardu socrealistycznego odbiegał wykonany w 1960 autoportret, a także martwe natury (Talerz z winogronami). W 1961, tuż przed zerwaniem stosunków radziecko-albańskich odbył długą podróż po ZSRR, odwiedzając Moskwę, Leningrad i Erywań i spotykając się z miejscowymi artystami.

A. Buza, Tańce ludowe (1976)

Pozostawił po sobie ponad 500 obrazów i rysunków, większość z nich znajduje się w zbiorach Narodowej Galerii Sztuki w Tiranie. Uhonorowany przez władze Albanii, w 1978 tytułem Malarza Ludu (alb. Piktor i Popullit), a w 1984 Nagrodą Państwową 1 stopnia[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Abdurrahim Buza, galeriakombetare.gov.al [dostęp 2021-09-07] (alb.).

Bibliografia

  • Flori Slatina: Portrete artistesh. Tirana: 1999. (alb.).
  • Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. I.B. Tauris: 2012, s. 65. ISBN 978-1-78076-431-3.
  • Biogram i obrazy artysty. albanianart.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)].
  • Portfolio artysty. albanianarts.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.)

Media użyte na tej stronie