Acetylenek miedzi(II)
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny | CuC 2 | ||||||||||||
| Inne wzory | −(Cu−C≡C) n− | ||||||||||||
| Masa molowa | 87,57 g/mol | ||||||||||||
| Wygląd | brązowoczarny proszek[1] | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | 12540-13-5 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||
| Inne kationy | Cu 2C 2 | ||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||
Acetylenek miedzi(II), CuC
2 – miedzioorganiczny związek chemiczny z grupy acetylenków będący w rzeczywistości polimerem. Brązowoczarny proszek, nierozpuszczalny w wodzie, wyjątkowo czuły na wstrząsy, ogrzewanie i tarcie – nawet łagodne uderzenie lub ogrzanie może spowodować wybuch. W stanie suchym jest palny i bardziej podatny na wstrząsy i ogrzewanie niż acetylenek miedzi(I)[1].
Otrzymywany jest poprzez przepuszczanie par acetylenu nad wodnym roztworem amoniakalnej soli miedzi. Stosowany jest w spłonkach detonujących[1] oraz jako katalizator podczas syntezy butynodiolu (HO−CH
2−C≡C−CH
2−OH) i alkoholu propargilowego, w reakcji addycji formaldehydu do acetylenu[3]:
- HC≡CH + H
2C=O → HC≡C−CH
2−OH
Przypisy
- ↑ a b c d Pradyot Patnaik, Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).[potrzebny numer strony]
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4–61, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ Jürgen Falbe i inni, Alcohols, Aliphatic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2000, s. 22, DOI: 10.1002/14356007.a01_279 (ang.).