Adam Idźkowski
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Adam Idźkowski (ur. 24 grudnia 1798 w Olszance, zm. 3 maja 1879 w Lityniu[1]) – polski inżynier budownictwa (magister budownictwa i miernictwa) i teoretyk architektury, konstruktor, poeta, uczestnik spotkań artystów w salonie Deotymy, projektant wielu budynków.
Życiorys
Uczył się w szkołach wojewódzkich w Pułtusku. W 1824 ukończył budownictwo na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim i otrzymał dyplom magistra budownictwa i miernictwa. Jeszcze w czasie studiów swymi projektami zwrócił uwagę ówczesnych ministrów: ks. Druckiego Lubeckiego, hr. Mostowskiego, hr. Grabowskiego, Stanisława Staszica. Na koszt rządu został wysłany na stypendium do Włoch (należał do Akademii Sztuk Pięknych we Florencji). Po powrocie został asesorem budownictwa przy Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Uczeń Antonia Corazziego.
Ok. 1830 porzucił służbę rządową i osiadł na wsi. Po latach powrócił na stanowiska rządowe za sprawą hr. Grabowskiego. Otrzymał posadę budowniczego zamku i pałaców cesarskich w Warszawie i Skierniewicach.
Zaprojektował liczne pałace na Mazowszu i na Litwie. Był autorem przebudowy pałacu Saskiego w Warszawie w stylu klasycystycznym (1838–1842), katedry św. Jana w stylu gotyku angielskiego (1836-40), zaprojektował szpital św. Łazarza, pałac cesarski na Powązkach, przebudował kościół św. Wawrzyńca na Woli na cerkiew w 1841. Zaprojektował melioracje w Łazienkach, cokół pod pomnikiem Kopernika i tunel pod Wisłą w Warszawie (projekt odrzucony z powodu wysokich kosztów realizacji). Skonstruował m.in. zegar astronomiczny i maszynkę do rachunków; wymyślił kolej jednoszynową z wagonami po obydwu stronach.
Pisał prace z zakresu techniki i sztuki. Autor m.in. Projektu drogi pod rzeką Wisłą dla połączenia Warszawy z Pragą (1828).
Upamiętnienie
Przypisy
- ↑ Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 159.
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 334. ISBN 83-86619-97X.
Bibliografia
- Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 270. ISBN 83-01-08836-2.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pomnik lojalistów na Placu Saskim w Warszawie, 1841-1894