Adam Obtułowicz

Adam Obtułowicz

„Leon”, „Jan Podgórski”

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1897 Dukla
Data i miejsce śmierci	1941 Grodno
Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie Związek Walki Zbrojnej
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 Pułk Piechoty Legionów Batalion Manewrowy Pułk KOP „Wilejka” Batalion KOP „Budsław” 1 Pułk Piechoty Legionów Dowództwo Wojewódzkie SZP Okręg Nowogródek ZWZ
Stanowiska	oficer sztabu pułku dowódca batalionu zastępca dowódcy pułku szef sztabu okręgu SZP komendant okręgu ZWZ
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Adam Obtułowicz, ps. „Leon”, „Jan Podgórski” (ur. 5 lipca 1897^[1] w Dukli, zm. wiosną 1941 w Grodnie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Adam Obtułowicz urodził się 5 lipca 1897 roku w Dukli, w rodzinie Adama i Karoliny z domu Blech. Uczęszczał do szkoły realnej w Dukli, potem uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Krakowie.

Od 10 sierpnia 1914 roku służył w Legionach Polskich - w 2 kompanii I baonu, potem w II batalionie 1 pułku piechoty. Walczył m.in. w rejonie Tarnowa, potem pod Łowczówkiem na linii rzeki Białej, nad Nidą. 24 maja 1915 roku w walkach pod Przepiórowem został ranny. Po powrocie z rekonwalescencji walczył na Lubelszczyźnie, potem w kampanii wołyńskiej, od 16 września 1916 roku na linii Stochodu i Styru. Po kryzysie przysięgowym został internowany, a we wrześniu 1917 roku wcielony do 100 pp. armii austriackiej. Brał udział w walkach na froncie włoskim.

15 listopada 1918 roku wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego - 5 pułku piechoty Legionów w Radymnie. Na początku 1919 roku, w stopniu podchorążego piechoty, został przeniesiony do baonu zapasowego 1 pułku piechoty Legionów w Zambrowie, gdzie ukończył kurs oficerski. Awansowany do stopnia podporucznika piechoty, ze starszeństwem od 1 marca 1919 roku. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1923 roku był oficerem zawodowym w 1 pp Leg. w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku^[2]. W 1924 roku służył w Centralnej Szkole Podoficerów Piechoty Nr 1 w Chełmnie^[3]. W marcu 1925 roku został przydzielony z Kursu doszkolenia młodszych oficerów piechoty do macierzystego 1 pp Leg.^[4] 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 195. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5]. Pełnił wówczas służbę w Ekspozyturze Nr 1 Oddziału II Sztabu Generalnego w Wilnie^[6]. 5 listopada 1928 roku otrzymał przeniesienie do Batalionu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 5 w Łobzowie na stanowisko zastępcy dowódcy^[7]. Z dniem 4 kwietnia 1929 roku został przydzielony na XIII dwumiesięczny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu^[8]. 26 marca 1931 roku został przeniesiony z baonu pchor. rez. nr 5 do batalionu manewrowego w Rembertowie na stanowisko zastępcy dowódcy^[9]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko oficera sztabu pułku KOP „Wilejka”^[10][11]. W kwietniu 1935 roku objął dowództwo batalionu KOP „Budsław”. W grudniu 1936 roku wrócił do macierzystego 1 pp Leg. na stanowisko dowódcy batalionu. W 1938 roku został II zastępcą dowódcy 1 pułku piechoty Legionów.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku oficer Ośrodka Zapasowego 1 Dywizji Piechoty Legionów w Sokółce, potem w Wilnie. od grudnia 1939 roku do marca 1940 roku był szefem sztabu Dowództwa Wojewódzkiego Służby Zwycięstwu Polski w Wilnie. Od kwietnia 1940 roku komendant Okręgu Nowogródek Związku Walki Zbrojnej. W październiku 1940 roku został aresztowany przez NKWD w Białymstoku. Więziony w Moskwie. Zbiegł (lub został zwolniony za cenę pozornej współpracy). Zginął w czasie próby ponownego aresztowania^[12].

Był żonaty. Miał córkę Jolantę (ur. 1932).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4790 (1921)^[13]
• Krzyż Niepodległości (9 stycznia 1932)^[14]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[15]
• Odznaka „Za wierną służbę”

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Adam Obtułowicz, Serwis Polska Podziemna http://www.dws-xip.pl/PW/bio/o2c.html.
• Adam Obtułowicz, Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918, Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.[1]