Adam Rieger
| Data i miejsce urodzenia | 1 października 1909 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | 5 maja 1998 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
   | |
Adam Rieger (ur. 1 października 1909 w Witkowicach, Czechy, zm. 5 maja 1998 w Krakowie)[1] – polski pianista i pedagog.
Życiorys
Był synem Romana Riegera (1870–1947) oraz Wandy z domu Michejda (1882–1975); wnukiem Franciszka Michejdy (1848–1921); miał rodzeństwo Zygmunta (1902–1971), Jadwigę (1905–1987), Andrzeja (1906–1940) i Jerzego (1919–1986).
W 1928 roku ukończył Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie w klasie fortepianu Wiktora Łabuńskiego i dyrygentury Zbigniewa Dymmka. Dalsze studia pianistyczne odbył w Paryżu i Wiedniu u Edwarda Steuermanna oraz na letnim kursie dyrygentury w Salzburgu (1932), a także na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie ukończył studia muzykologiczne u Zdzisława Jachimeckiego (1938)[1].
Wykładał na uczelniach w Grodnie i Wilnie, po wojnie poświęcił się pracy w macierzystej uczelni w Krakowie, jako docent od 1956 i jako kierownik katedry i dziekan Wydziału Wychowania Muzycznego w latach 1962–1978[1].
Jest autorem i redaktorem szeregu pozycji z literatury fortepianowej, które przygotowywał często z Janem Hoffmanem[1].
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskiem (1964), Oficerskim (1975) i Komandorskim (1988) Orderu Odrodzenia Polski[1].
Jego żoną była pianistka Maria Bilińska-Riegerowa, mieli troje dzieci: Magdalenę, Annę i Stefana.
Przypisy
Bibliografia
- Anna Woźniakowska: Rieger Adam. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 8: Pe–R część biograficzna. Kraków: PWM, 2004, s. 389. ISBN 83-224-0837-4. (pol.).
- Urszula Gątkowska-Węgrzyn, Stefan Rieger, Anna Rieger-Pratt: Adam Rieger. Muzyka, pedagogika, ciekawość. Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2015.
- Tadeusz Przybylski, Z dziejów nauczania muzyki w Krakowie od średniowiecza do czasów współczesnych, Kraków: „Musica Iagellonica”, 1994, ISBN 83-7099-006-1, OCLC 169875834.