Adelfo Magallanes

Adelfo Magallanes
Pełne imię i nazwisko

Adelfo Magallanes Campos

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1913
San Luis de Cañete

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1988
Lima

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1930–1944Alianza Lima144(32)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1936–1942Peru22(4)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1946–1948Alianza Lima
1949–1950Deportivo Cali
1951América Cali
1954–1956Alianza Lima

Adelfo Magallanes Campos (29 sierpnia 1913, zm. 15 czerwca 1988) – piłkarz peruwiański noszący przydomek El Bólido, napastnik. Później trener.

Życiorys

Urodzony w San Luis de Cañete Magallanes w piłkę zaczął grać w 1928 roku w klubie Alianza Lima. W 1930 roku został graczem pierwszej drużyny klubu Alianza, któremu pozostał wierny do końca kariery. Razem z Alianzą zdobył trzy tytuły mistrza Peru z rzędu - w 1931, 1932 i 1933.

Magallanes wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku, gdzie zagrał w dwóch meczach - z Finlandią i Austrią[1]. Znakomicie spisująca się drużyna Peru po zwycięstwie nad Austrią znalazła się w półfinale igrzysk, ale gdy komisja regulaminowa anulowała wynik meczu z Austriakami, nakazując jego powtórzenie, Peruwiańczycy na znak protestu wycofali się z turnieju.

Wziął udział w nieudanym turnieju Copa América 1937, gdzie Peru zajęło ostatnie, szóste miejsce. Magallanes zagrał w czterech meczach - z Brazylią (zastąpił go Jorge Alcalde), Urugwajem (zdobył bramkę), Chile (wszedł na boisko za Teodoro Fernándeza) i Paragwajem (zmienił Pedro Ibáñeza).

W 1938 roku razem z reprezentacją Peru wygrał Igrzyska boliwaryjskie[2]. Jako gracz klubu Alianza wziął udział w turnieju Copa América 1939, gdzie Peru zdobyło mistrzostwo Ameryki Południowej. Magallanes zagrał w dwóch meczach - z Ekwadorem (zastąpił go Teodoro Alcalde) i Paragwajem (wszedł na boisko za Teodoro Alcalde).

Dwa lata później wziął udział w turnieju Copa América 1941, gdzie Peru zajęło czwarte miejsce. Magallanes zagrał w czterech meczach - z Chile, Argentyną (wszedł na boisko za Leopoldo Quiñóneza), Ekwadorem i Urugwajem.

Następnie wziął udział w turnieju Copa América 1942, gdzie Peru zajęło piąte miejsce. Magallanes zagrał we wszystkich sześciu meczach - z Paragwajem (zdobył bramkę), Brazylią, Argentyną, Ekwadorem, Urugwajem (zastąpił na boisku Teodoro Fernándeza) i Chile.

Magallanes w 1945 roku zakończył karierę piłkarską - w klubie Alianza rozegrał 144 mecze i zdobył 32 bramki. Natomiast w reprezentacji Peru w latach 1936-1942 rozegrał 22 mecze i zdobył 4 bramki[3]. Zaliczany jest do grona najwybitniejszych piłkarzy w historii peruwiańskiej piłki nożnej.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Magallanes został trenerem - w latach 1946-1948 i 1954-1956 trenował pierwszą drużynę w klubie Alianza Lima[4], doprowadzając swój zespół do trzech tytułów mistrza Peru - w 1948, 1954 i 1955. Trenował także w Kolumbii - w 1949 razem z drużyną Deportivo Cali zdobył wicemistrzostwo Kolumbii[5], następnie w 1951 pracował w klubie América Cali.

Zmarł 15 czerwca 1988 roku w Limie.

Bibliografia

  • Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI. Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 54-55, 58-59, 63, 66-67

Przypisy

  1. Football Tournament 1936 Olympiad, www.rsssf.com [dostęp 2017-11-21].
  2. Bolivarian Games: Soccer Tournaments
  3. Peru - Record International Players
  4. Alianza Lima Sitio Oficial. [dostęp 2013-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
  5. Especiales | El Colombiano, www.elcolombiano.com [dostęp 2017-11-21] (hiszp.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.