Adibas

Zawartość tej strony może naruszać prawa autorskie. Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi z: Patrz raport [1] Nie usuwaj tego szablonu. Zostanie on usunięty, jeżeli prawa autorskie tego artykułu zostaną wyjaśnione. Jeżeli potrafisz, napisz artykuł tak, aby nie naruszał praw autorskich. Jeżeli masz prawa autorskie do tej treści lub masz zgodę na publikację zgodną z naszą licencją, prosimy, napisz o tym na stronie dyskusji tego artykułu i na stronie Wikipedia:Lista NPA oraz zastosuj procedurę zamieszczania haseł wcześniej opublikowanych. Artykuł zostanie usunięty, jeżeli status praw autorskich do zawartych w nim treści nie zostanie wyjaśniony. Powielanie materiałów chronionych prawami autorskimi – bez zezwolenia właściciela tych praw – jest pogwałceniem obowiązującego prawa, jest też sprzeczne z ustaleniami Wikipedii. Osobom, które regularnie wstawiają takie materiały, może zostać odebrane uprawnienie edytowania Wikipedii.

Adibas (gruz.: ადიბასი, trb. adibasi) – powieść gruzińskiego pisarza Zazy Burczuladze, wydana w 2009 roku. Pierwsza powieść o wojnie rosyjsko-gruzińskiej, która ukazała się w Polsce^[1].

Fabuła

Akcja powieści toczy się w czasie trwania konfliktu rosyjsko-gruzińskiego. Mimo że w książce nie ma ani jednego obrazu walk, wojna stanowi tło wszystkich innych wątków. Autor ukazuje obraz Tbilisi w sierpniu 2008 roku, gdzie życie płynie swoim normalnym, codziennym tempem i tylko od czasu do czasu do bohaterów docierają doniesienia o zajmowaniu przez wojska rosyjskie kolejnych obszarów^[2]. Burczuladze piętnuje przedstawicieli nowej gruzińskiej elity, nowe pokolenie gruzińskich „burżujów”, których interesują tylko markowe ciuchy, narkotyki i seks, a społeczny status wyznacza lista plików na iPodzie. Niektóre z postaci, pochłonięte swym codziennym życiem, nie zauważają tego, co się dzieje wokół nich, a wojna zbliża się do Tbilisi wielkimi krokami. Relacje reporterów z toczących się walk są przerywane reklamami tamponów i banków^[1].

Tytuł książki Adibas to podróbka popularnej nazwy Adidasa – niby wygląda tak samo, ale Adidasem nie jest. Dla Burczuladze jest to słowo-klucz, określa nim wszystko, co udaje coś, czym nie jest – surogat, sztuczność. Adibasem są dla niego latynoamerykańskie telenowele, ubrania w tbiliskich sklepach, za które bogaci Gruzini gotowi są zapłacić każdą, nawet najbardziej kosmiczną cenę. Adibasem jest w końcu dla niego całe Tbilisi, o którym mówi fake city (sztuczne miasto)^[2][3].

Polskie wydanie zostało opatrzone tekstem: Książka przeznaczona tylko dla czytelników dorosłych. Szokująca powieść o współczesnej Gruzji, ponieważ książka zawiera śmiałe erotyczne opisy. Ukazanie się powieści w 2009 roku wywołało spory szum w świecie literackim w Gruzji, a autor spotkał się z krytyką za szerzenie pornografii^[4].

Przypisy