Aerodyna

Aerodyna – statek powietrzny utrzymujący się w powietrzu dzięki sile nośnej, powstającej przez dynamiczne oddziaływanie powietrza na nieruchome lub ruchome płaty nośne.

Do aerodyn z nieruchomymi płatami nośnymi zalicza się samoloty, szybowce, lotnie i paralotnie, natomiast do aerodyn z ruchomymi płatami nośnymi należą śmigłowce i wiatrakowce wyposażone w wirujące płaty nośne oraz skrzydłowce.

Rozróżnia się następujące rodzaje aerodyn^[1]:

• aerodyna lądowa - przystosowana do startu z podłoża stałego na lądzie i lądowania na tym samym podłożu,
• aerodyna wodna - przystosowana do startu z powierzchni wody i wodowania na tej samej powierzchni,
• aerodyna wodnolądowa - przystosowana do startu zarówno z powierzchni wody, jak i stałego podłoża lądowego oraz do wodowania i lądowania na nich,
• aerodyna specjalna - niebędąca stałopłatem, wiropłatem ani zmiennopłatem lub nie mająca płata nośnego.

Przypisy

Bibliografia

• Statki powietrzne Klasyfikacja ogólna i szczegółowa oraz określenia,
• Jerzy Domański, 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 9-10.

Zobacz też

• aerostat
• lotnictwo