Aerofłot

Aerofłot – Rosyjskie Linie Lotnicze
Аэрофлот – Российские авиалинии
	; logo
	Historia
Data założenia	3 lutego 1923
Rozpoczęcie działalności	15 lipca 1923
	Lokalizacja
Państwo	Rosja
Baza	Moskwa – SVO
Węzeł	Port lotniczy Szeriemietiewo
	Kooperacja
Program lojalnościowy	Aeroflot Bonus
Sojusz	SkyTeam
Powiązania	Obecnie: Pobeda; Aurora; Rossija; W przeszłości: Aerofłot-Nord; Aerofłot-Plus; Aerofłot-Cargo; Donavia; Orenair;
	Flota
Liczba samolotów	247
Liczba tras	146
	Przedsiębiorstwo
Członkowie zarządu	Vitaly Savelyev (CEO)
Slogan	Sincerely Yours (Russian: Искренне ваш, Iskrenne vash)
	Strona internetowa

Tupolew Tu-104 Linii Aeroflot

Tupolew Tu-124 Aeroflot w locie

Samolot Ił-18 był używany przez Aeroflot na trasach średniego zasięgu od 1959 do początku lat 90.

(c) Foma z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

Samolot Tu-114 używany był przez Aeroflot na trasach dalekodystansowych w latach 1962–1976. Na zdjęciu jako pomnik przed lotniskiem Domodiedowo w Moskwie w 2005

(c) RIA Novosti archive, image #498005 / Zelma / CC-BY-SA 3.0

Trzy samoloty Jak-40 w starych barwach Aeroflotu na płycie lotniska w Osz w 1974

Tu-144 Aeroflot

Ił-62 latał w Aerofłocie na rejsach dalekodystansowych

Samoloty krótkiego i średniego zasięgu Jak-42 służyły w Aerofłocie w latach 1980–2000

(c) Foma z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

Samoloty Ił-86 będące radziecką odpowiedzią na Airbusa A300 służyły w Aerofłocie w latach 1980–2006

(c) Foma z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

McDonnell Douglas DC-10 Cargo w starszych barwach Aeroflotu na lotnisku w Nowosybirsku w 2006

Samolot transportowy Ił-76 Aeroflotu

Airbusy A310 używane przez Aeroflot od 1992 do 2005 były pierwszymi zachodnimi samolotami w barwach tej linii

Tu-134 były używane przez Aeroflot od 1967 do 2007

Boeingi 737-400 służyły w Aerofłocie od 1994 do 2004. Następnie zostały przekazane liniom Aeroflot-Don i Aeroflot-Nord

Samoloty Tu-154 były używane przez Aeroflot w latach 1972–2011

Samoloty McDonnell Douglas MD-11 służyły w Aerofłocie od 2008 do 2013

Wycofany samolot Boeing 767 w barwach Aeroflotu

Samoloty typu Ił-96 linii Aeroflot

Samolot Suchoj SuperJet 100 linii Aeroflot

Samoloty Boeing 737-800 są najnowszymi maszynami we flocie Aeroflotu

Airbus A330 w barwach Aeroflotu

Airbus A320 linii Aerofłot

Suchoj SuperJet 100 linii Aerofłot w malowaniu sojuszu SkyTeam

Aeroflot, Aeroflot – Rosyjskie Linie Lotnicze Publiczna S.A. (ros. Публичное акционерное общество "Аэрофлот - российские авиалинии"^[2]) – narodowy przewoźnik^[3]^[4] i największa linia lotnicza Federacji Rosyjskiej^[5]. Została założona i rozpoczęła działalność w 1923 roku, co czyni ją jedną z najstarszych działających do dzisiaj linii lotniczych na świecie. Aerofłot ma główną siedzibę w Centralnym okręgu administracyjnym Moskwy, a hub linii lotniczej to Międzynarodowy Port Lotniczy Moskwa-Szeremietiewo. Aerofłot lata na 146 lotnisk w 52 krajach.

Od założenia do początku lat 90. linia była narodowym przewoźnikiem i państwowym przedsiębiorstwem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). W tym okresie Aerofłot powiększył swoją flotę do ponad pięciu tysięcy wyprodukowanych w ZSRR samolotów i otworzyła krajową i międzynarodową sieć lotów, obejmującą ponad trzy tysiące miejsc docelowych, dzięki czemu w danym okresie była największą linią lotniczą na świecie^[6]^[7]. Oprócz lotów komercyjnych Aerofłot zobowiązał się również do wykonywania lotów towarowych i służenia państwu poprzez pomoc wojsku. Z powodu posiadania ogromnej floty samolotów, linia miała o wiele więcej wypadków i katastrof niż konkurencja, przez co reputacja przewoźnika była na bardzo niskim poziomie^[5]. Po rozpadzie ZSRR, przewoźnik został przekształcony w otwartą spółkę akcyjną i rozpoczął radykalny proces transformacji, drastycznie zmniejszając swoją flotę, jednocześnie kupując samoloty z zachodu i nowsze modele samolotów krajowych. Aerofłot skupił się głównie na rynku międzynarodowym. Agencja ratingowa Skytrax przyznała liniom 4 gwiazdki, ale w 2022 przyznany status został zawieszony^[8].

Pod koniec roku 2017 Aerofłot kontrolował około 40% rynku lotniczego w Rosji^[9]. Narodowy przewoźnik jest właścicielem Rossiya Airlines (linii lotniczej z siedzibą w Sankt Petersburgu), Pobedy (rosyjskiego taniego przewoźnika), oraz posiada 51% udziałów Aurory (linii lotniczej ze wschodu Rosji). Aerofłot i jego spółki zależne mają w posiadaniu 359 samolotów na 31 grudnia 2019 r.^[10] składających się głównie z Airbusów i Boeingów oraz modeli krajowych takich jak Sukhoi Superjet 100. Aerofłot posiadał również spółkę cargo o nazwie Aerofłot-Cargo, jednak później oddział połączył się z macierzystą linią lotniczą^[11]^[12].

W kwietniu 2006 roku Aerofłot został członkiem sojuszu SkyTeam. Od marca 2020 roku Rząd Federacji Rosyjskiej jest właścicielem 51% Aerofłotu za pośrednictwem Federalnej Agencji Zarządzania Majątkiem Państwowym, a reszta akcji jest w wolnym obrocie^[13].

Chronologia

1 maja 1922 – uruchomienie pierwszej linii zagranicznej Moskwa-Królewiec
9 lutego 1923 – oficjalna data utworzenia towarzystwa lotniczego
17 marca 1923 – utworzenie towarzystwa lotniczego Dobrolet („Добролет”)
15 lipca 1923 – uruchomienie pierwszej linii wewnętrznej Moskwa – Niżnyj Nowgorod
29 października 1930 – przekształcenie towarzystwa Dobrolet we Wszechzwiązkowe Towarzystwo Cywilnej Floty Powietrznej przy Radzie Pracy i Obrony (Всесоюзное объединение Гражданского воздушного флота при Совете Труда и Обороны – ВО ГВФ)
6 listopada 1931 – otwarcie w Moskwie na centralnym lotnisku im. M.W.Frunze pierwszego w kraju portu lotniczego
25 lutego 1932 – powołano Główny Zarząd Floty Powietrznej (Главное управление воздушного флота)
26 marca 1932 – przyjęcie nazwy Aerofłot
21 listopada 1932 – przejęcie przez Główny Zarząd Cywilnej Floty Powietrznej lotnictwa rolniczego
19 maja 1934 – powołanie 12 zarządów terytorialnych
19 lipca 1937 powstał Zarząd Międzynarodowych Linii Powietrznych (Управление международных воздушных линий)
czerwiec 1941 – podporządkowanie cywilnej floty powietrznej Narodowemu Komisariatowi Obrony
30 stycznia 1943 – otwarcie regularnego połączenia ZSRR przez Krasnojarsk z USA
maj 1954 – podporządkowanie Głównego Zarządu Lotnictwa Cywilnego Radzie Ministrów ZSRR
1956 – wprowadzenie do eksploatacji na liniach wewnętrznych (Moskwa-Irkuck) i międzynarodowych (Moskwa-Praga) samolotu odrzutowego TU-104
1 czerwca 1960 – otwarcie portu przeznaczonego do obsługi międzynarodowego ruchu lotniczego Moskwa-Szeremietiewo
27 lipca 1964 – przekształcenie Głównego Zarządu Floty Powietrznej w Ministerstwo Lotnictwa Cywilnego ZSRR (Министерство гражданской авиации СССР)
31 grudnia 1965 – otwarcie w Moskwie miejskiego portu lotniczego
29 stycznia 1971 – zorganizowanie na bazie Zarządu Międzynarodowych Linii Lotniczych, Centralnego Zarządu Międzynarodowych Połączeń Lotniczych Aerofłotu (Центральное управление международных воздушных сообщений Аэрофлота – ЦУМВС), które stało się jedynym przewoźnikiem wykonującym rejsy międzynarodowe pod nazwą Radzieckie Linie Lotnicze Aerofłot („Аэрофлот – советские авиалинии”)
1989 – przystąpienie do Międzynarodowego Stowarzyszenia Przewoźników Powietrznych IATA
czerwiec 1991 – utworzenie zjednoczenia produkcyjno-handlowego Radzieckie Linie Lotnicze Aerofłot (Производственно-коммерческое объединение „Аэрофлот – советские авиалинии”)
1992 – podział linii po rozpadzie Związku Radzieckiego. Na bazie Aerofłotu powstało według różnych ocen od 300 do 500 przewoźników lokalnych i regionalnych. Nowe przedsiębiorstwa zwykle tworzone były na bazie samolotów stacjonujących w poszczególnych portach lotniczych kraju. Stąd też i nazwy tworzonych wtedy linii często odwoływały się do nazw lotnisk (np. Pulkovo Airlines od lotniska Pułkowo czy Domodedovo Airlines od lotniska Domodiedowo). Niektóre z nowych przedsiębiorstw liczyły nawet po jednym czy kilka samolotów. Obecnie (2007) liczba linii lotniczych w Rosji w wyniku systematycznej konsolidacji spadła do 182.

Po podziale przedsiębiorstwa znak handlowy Aerofłot pozostawiono przewoźnikowi realizującemu połączenia międzynarodowe, który zasadniczo ograniczony został do samolotów stacjonujących na moskiewskim lotnisku Szeremietiewo. Przez krótki okres tak okrojony Aerofłot pozostawał monopolistą na liniach zagranicznych, ale wkrótce i tu musiał on stawić czoła konkurencji.

28 lipca 1992 – przekształcenie w otwarte towarzystwo akcyjne Rosyjskie Międzynarodowe Linie Lotnicze Aerofłot (открытое акционерное общество „Аэрофлот – российские международные авиалинии”)
maj 1995 – wejście Aerofłotu w skład grupy finansowo-przemysłowej Rosyjskie Konsorcjum Lotnicze („Российский авиационный консорциум”)
luty 2002 – pierwszy otwarty turniej szachowy Aerofłot Open, uznawany za najsilniejszy tego typu turniej na świecie
kwiecień 2006 – Aerofłot jako pierwsze rosyjskie linie lotnicze dołączają do globalnego sojuszu przewoźników lotniczych (SkyTeam)
2009 oficjalne wycofanie z użytku samolotów Tu-154, jednak naprawdę samoloty latały do lata 2011 roku.
2011 Aerofłot odbiera 2 z 30 zamówionych samolotów konstrukcji rosyjskiej Suchoj SuperJet 100^[14].

Rejsowe kierunki lotów

Flota

W marcu 2021 linie dysponowały: A320-214 - 68, A-321-211 - 33, A-330-243 - 4, A-330-343 - 12, A350-941 - 1, B-737-8LJ - 19, Boeing B-737-800 - 28, Boeing B777-3MOER - 17, Boeing B777-300ER - 2, RRJ-95B - 39^[2].

Aerofłot flota (*stan na maj 2017*)^[19]
Samolot	Kraj Pochodzenia	Liczba	Liczba pasażerów (Business/Economy)
Airbus A320-200	Francja	70	140 (20/120) 158 (8/150)
Airbus A321-200	Francja	36	170 (28/142)
Airbus A330-200	Francja	5	241 (34/207)
Airbus A330-300	Francja	17	302 (34/268)
Boeing 737-800	Stany Zjednoczone	27	bd.
Boeing 777-300ER	Stany Zjednoczone	16	402 (30/48/324)
Suchoj Superjet 100-95	Rosja	32	87 (12/75)
Iljuszyn Ił-96-300	Rosja	2
Irkut MS-21	Rosja	0	bd.
Razem		205

Wypadki lotnicze

28 czerwca 1982 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 8641. Jak-42, który leciał z Leningradu do Kijowa, nastąpiła awaria steru wysokości. Samolot rozbił się na Białorusi. Zginęły wówczas 132 osoby.
11 października 1984 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 3352. Tupolew Tu-154B1 lecący z Krasnodaru do Nowosybirska z międzylądowaniem w Omsku. Samolot rozbił się w Omsku podczas dobiegu na pasie startowym, uderzając w pojazdy obsługi naziemnej. W wyniku katastrofy zginęło 178 osób (w tym 4 osoby na ziemi).
10 lipca 1985 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 7425. Tupolew Tu-154B2 lecący z Karszy do Orenburga. Przyczyną katastrofy był błąd pilota, który postanowił zmniejszyć prędkość samolotu, co doprowadziło do przeciągnięcia i rozbicia samolotu. W katastrofie zginęło wówczas 200 osób.
22 marca 1994 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 593. Airbus A310 lecący z Moskwy do Hongkongu. W katastrofie zginęło 75 osób.
14 września 2008 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 821. Boeing 737-505 lecący z Moskwy do Permu, rozbił się podczas podejścia do lądowania. Załoga mylnie odczytywała wskazania aparatury. Samolot rozbił się niedaleko lotniska na skutek przeciągnięcia. Zginęło wówczas 88 osób.
5 maja 2019 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 1492. Lecący do Murmańska samolot typu Suchoj Superjet 100 zapalił się w czasie lądowania na lotnisku Szeremietiewo, zginęło 41 osób.

Aerofłot w Polsce

Spółka Akcyjna „Aeroflot – Rosyjskie Linie Lotnicze” Oddział w RP adres: Al. Jerozolimskie 65/79 local 13.19, 00-679 Warszawa

Przypisy

↑ oficjalna strona Aeroflot.
↑ ^a ^b Kommierczeskije wozdusznyje pieriewozki, Oficyalnyj Intierniet-riesurs Fiedieralnogo agientstwa wozdusznogo transporta; Riejestr awiakompanij, 22 marca 2021 [dostęp 2021-04-18] (ros.).
↑ Messier-Bugatti carbon brakes for 32 Airbus A320s, „Aircraft Engineering and Aerospace Technology”, 71 (6), 1999, DOI: 10.1108/aeat.1999.12771fab.034, ISSN 0002-2667 [dostęp 2020-05-14] .
↑ September 2018, „TAPPI Journal”, 17 (09), 2018, DOI: 10.32964/tj17.09, ISSN 0734-1415 [dostęp 2020-05-14] .
↑ ^a ^b AlexanderA. Eremichev AlexanderA., MarifM. Aslanov MarifM., Turkish Airlines Versus Aeroflot, „SSRN Electronic Journal”, 2019, DOI: 10.2139/ssrn.3390667, ISSN 1556-5068 [dostęp 2020-05-14] .
↑ USAF, Cable, HQ USAF to COMGENTHIRDAIRDIV, July 12, 1950, Top Secret, LOC., „Weapons of Mass Destruction”, DOI: 10.1163/9789004346673.wmdo-02_029 [dostęp 2020-05-14] .
↑ Hunting, (Charles) Patrick (Maule), (16 Dec. 1910–21 March 1993), Chairman of Hunting Group, 1962–74, „Who Was Who”, Oxford University Press, 2007, DOI: 10.1093/ww/9780199540884.013.u173310 [dostęp 2020-05-14] .
↑ Aeroflot Russian Airlines Star Rating has been suspended in 2022, Skytrax [dostęp 2022-09-06] (ang.).
↑ CODA:, University of Arizona Press, 30 października 2018, s. 273–312, DOI: 10.2307/j.ctv6zdc76.35, ISBN 978-0-8165-3916-1, JSTOR: j.ctv6zdc76.35 [dostęp 2020-05-14] .
↑ New books: March 2020, „Physics Today”, 2020 (3), 2020, 0303a, DOI: 10.1063/pt.6.3.20200303a, ISSN 1945-0699 [dostęp 2020-05-14] .
↑ Advanced Composite Cargo Aircraft makes first flight, „Reinforced Plastics”, 53 (6), 2009, s. 4, DOI: 10.1016/s0034-3617(09)70228-0, ISSN 0034-3617 [dostęp 2020-05-14] .
↑ A123 Systems Goes Bankrupt, „Chemical & Engineering News Archive”, 90 (43), 2012, s. 8, DOI: 10.1021/cen-09043-notw2, ISSN 0009-2347 [dostęp 2020-05-14] .
↑ Fifty Years of Aeroflot Diamond, Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, s. 339–339, DOI: 10.1007/978-3-540-72816-0_8304, ISBN 978-3-540-72795-8 [dostęp 2020-05-14] .
↑ Aeroflot puts its second Sukhoi Superjet 100 aircraft in operation. Sukhoi Company. [dostęp 2011-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-12)]. (ang.).
↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Colombo service in late-Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).
↑ ^a ^b ^c UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes 3 European routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).
↑ ^a ^b UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot continues to expand domestic routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).
↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Nalchik link from Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).
↑ www.aeroflot.com: Aeroflot Airplanes. [dostęp 2012-11-12]. (ang.).

[1] strona Aeroflot.

[pam-2] Kommierczeskije wozdusznyje pieriewozki, Oficyalnyj Intierniet-riesurs Fiedieralnogo agientstwa wozdusznogo transporta; Riejestr awiakompanij, 22 marca 2021 [dostęp 2021-04-18] (ros.).

[3] Messier-Bugatti carbon brakes for 32 Airbus A320s, „Aircraft Engineering and Aerospace Technology”, 71 (6), 1999, DOI: 10.1108/aeat.1999.12771fab.034, ISSN 0002-2667 [dostęp 2020-05-14] .

[4] September 2018, „TAPPI Journal”, 17 (09), 2018, DOI: 10.32964/tj17.09, ISSN 0734-1415 [dostęp 2020-05-14] .

[ReferenceA-5] AlexanderA. Eremichev AlexanderA., MarifM. Aslanov MarifM., Turkish Airlines Versus Aeroflot, „SSRN Electronic Journal”, 2019, DOI: 10.2139/ssrn.3390667, ISSN 1556-5068 [dostęp 2020-05-14] .

[6] USAF, Cable, HQ USAF to COMGENTHIRDAIRDIV, July 12, 1950, Top Secret, LOC., „Weapons of Mass Destruction”, DOI: 10.1163/9789004346673.wmdo-02_029 [dostęp 2020-05-14] .

[7] Hunting, (Charles) Patrick (Maule), (16 Dec. 1910–21 March 1993), Chairman of Hunting Group, 1962–74, „Who Was Who”, Oxford University Press, 2007, DOI: 10.1093/ww/9780199540884.013.u173310 [dostęp 2020-05-14] .

[8] Aeroflot Russian Airlines Star Rating has been suspended in 2022, Skytrax [dostęp 2022-09-06] (ang.).

[9] CODA:, University of Arizona Press, 30 października 2018, s. 273–312, DOI: 10.2307/j.ctv6zdc76.35, ISBN 978-0-8165-3916-1, JSTOR: j.ctv6zdc76.35 [dostęp 2020-05-14] .

[10] New books: March 2020, „Physics Today”, 2020 (3), 2020, 0303a, DOI: 10.1063/pt.6.3.20200303a, ISSN 1945-0699 [dostęp 2020-05-14] .

[11] Advanced Composite Cargo Aircraft makes first flight, „Reinforced Plastics”, 53 (6), 2009, s. 4, DOI: 10.1016/s0034-3617(09)70228-0, ISSN 0034-3617 [dostęp 2020-05-14] .

[12] A123 Systems Goes Bankrupt, „Chemical & Engineering News Archive”, 90 (43), 2012, s. 8, DOI: 10.1021/cen-09043-notw2, ISSN 0009-2347 [dostęp 2020-05-14] .

[13] Fifty Years of Aeroflot Diamond, Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, s. 339–339, DOI: 10.1007/978-3-540-72816-0_8304, ISBN 978-3-540-72795-8 [dostęp 2020-05-14] .

[14] Aeroflot puts its second Sukhoi Superjet 100 aircraft in operation. Sukhoi Company. [dostęp 2011-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-12)]. (ang.).

[15] UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Colombo service in late-Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).

[:0-16] UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes 3 European routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).

[:1-17] UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot continues to expand domestic routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).

[18] UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Nalchik link from Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).

[19] www.aeroflot.com: Aeroflot Airplanes. [dostęp 2012-11-12]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

Obecni członkowie	Aerofłot Aerolineas Argentinas Aeroméxico Air Europa Air France China Airlines China Eastern Airlines China Southern Airlines Czech Airlines Delta Air Lines Garuda Indonesia ITA Airways Kenya Airways KLM Korean Air Middle East Airlines Saudia TAROM Vietnam Airlines Xiamen Airlines
Byli członkowie	Continental Airlines Copa Airlines Northwest Airlines

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Aerofłot

Spis treści

Chronologia

Rejsowe kierunki lotów

Afryka

Ameryka Północna

Ameryka Środkowa

Azja

Europa

Flota

Wypadki lotnicze

Aerofłot w Polsce

Przypisy

Media użyte na tej stronie