Aerojet General X-8
 | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
|---|---|
| Producent | Aerojet General |
| Rodzaj | rakieta stabilizowana obrotowo |
| Przeznaczenie | rakieta badawcza |
| Data konstrukcji | 24 listopada 1947 |
| Lata produkcji | 1947 - 1985 |
| Długość | pocisku: 6,14 m całkowita: 8,06 m |
| Rozpiętość | 1,58 m |
| Masa | X-8: 485 kg X-8A: 510 kg Silnik startowy: 260 kg |
| Napęd | startowy X103C10 na paliwo stałe o ciągu 80 kN marszowy RTC-N10 na paliwo płynne o ciągu 12 kN |
| Zasięg | pułap: 120 km |
| Masa głowicy | 68 kg aparatury pomiarowej |
Aerojet General X-8 — niekierowana, stabilizowana obrotowo, amerykańska rakieta badawcza zaprojektowana do wynoszenia ładunku aparatury badawczej o masie 68 kg na pułap 61 km. W późniejszych rakietach X-8 zrezygnowano ze stabilizacji obrotowej dla celów projektu rakiety Aerobee.
Historia
Po zakończeniu II wojny światowej przechwycone przez wojska amerykańskie pociski rakietowe V-2 posłużyły do badań i rozwoju rodzimej technologii rakietowej. Użycie rakiet dawało także nowe możliwości badawcze, pozwalające badać warunki na dużych wysokościach. W odpowiedzi na rakietę, lub jak często ją nazywano, sondę badawczą zbudowano jednostopniowy pocisk RTV-8 Aerobee.
Start pocisku odbywał się przy pomocy silnika rakietowego na stały materiał pędny o ciągu 80 kN, który pracował przez 2,5 sekundy. Ze względu na niskie przyspieszenie początkowe rakiety, start odbywał się ze specjalnych wyrzutni w postaci długich pionowych szyn stabilizujących pocisk w pierwszej fazie lotu.
Po odstrzeleniu silnika startowego rozpoczynał pracę silnik marszowy RTC-N10 o ciągu 12 kN, zasilany paliwem płynnym, którego maksymalny czas pracy wynosił 40 sekund w zależności od żądanej wysokości lotu badawczego. Ładunek rakiety w postaci aparatury badawczej powracał na powierzchnie na spadochronie, a sama rakieta spadała po krzywej balistycznej.
Zbudowano ponad 900 egzemplarzy tych pocisków, których głównym zastosowaniem było badanie promieniowania słonecznego, wiatrów wiejących na bardzo dużych wysokościach, aerodynamiki pocisków rakietowych, testów biologicznych i pola magnetycznego Ziemi. X-8 przenosiła także aparaturę fotograficzną.
Wersje pocisku X-8 (RTV-8)
- RTV-N-8 - pierwsza wersja rakiety znana także pod oznaczeniem producenta XASR-1 napędzana silnikiem o ciągu 11,5 kN.
- RTV-A-1 - oblatana pod koniec 1949 roku druga wersja pocisku XASR-2 wyposażona we wspomagającą pracę silnika instalację helową zamiast powietrznej z XASR-1. Oznaczenie US Navy - RTV-N-10.
- RTV-A-1a - pocisk wyposażony w mocniejszy silnik marszowy Aerojet AJ10-25 o ciągu 18 kN, ale krótszym czasie działania. Oznaczenie US Navy RTV-N-10a.
- RTV-A-1b - pocisk z oryginalnym silnikiem o ciągu 11,5 kN i chemiczną instalacją ciśnieniową silnika.
- RTV-A-1c - identyczna jak wersja RTV-A-1a ale wystrzeliwana bez pomocy silnika startowego na stały materiał pędny.
- RTV-A-1d - napędzana takim samym silnikiem jak wersja RTV-A-1a o ciągu 18 kN ale z chemiczną instalacja ciśnieniową i wystrzeliwana bez pomocy silnika startowego.
- RTV-N-10b - eksperymentalny model US Navy napędzany silnikiem AJ10-24.
- RTV-N-10c - produkcyjna wersja RTV-N-10b z silnikiem AJ10-27.
W 1955 roku zmieniono oznaczenia pocisków zgodnie z nową nomenklaturą przemianowano je odpowiednio:
- RTV-A-1 na X-8
- RTV-A-1a na X-8A
- RTV-A-1b na X-8B
- RTV-A-1c na X-8C
- RTV-A-1d na X-8D
- Air Force-Hi - opracowana w 1952 i oblatana w 1955 roku rakieta Aerobee-Hi w wersji dla Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Charakteryzowała się dłuższym zbiornikiem paliwa, silnikami zbudowanymi z nowocześniejszych bardziej niezawodnych materiałów i statecznikami o większej rozpiętości zapewniającymi lepszą stabilność pocisku. Nie przypisano żadnego oficjalnego oznaczenia do tej wersji pocisku poza symbolem projektu MX-1961. Pułap maksymalny pocisku 240 km.
- RTV-N-13 Navy-Hi - później przemianowana na RV-N-13 rakieta dla marynarki wojennej. Prawie identyczna z modelem dla sił powietrznych, ale wyposażona w inny silnik umożliwiający osiągnięcie pułapu 270 km. Prędkość maksymalna pocisku: 7440 km/h.
- Aerobee 150 - opracowana w 1959 roku dla NASA wersja pocisku Aerobee-Hi oparta konstrukcyjnie na Air Force-Hi.
- Aerobee 150A - ostatnia wersja pocisku wyposażona w cztery, a nie trzy, jak do tej pory stateczniki i zbiornik paliwa o innej konstrukcji.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Aerojet X-8 (RTV-A-1)