Agapit (Borzakowski)

Agapit

Aleksandr Borzakowski
Arcybiskup nowotorski
Kraj działania	ZSRR
Data urodzenia	1860
Data śmierci	28 listopada 1937
Biskup briański
Okres sprawowania	1924–1927
Arcybiskup nowotorski
Okres sprawowania	1934–1937
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia kalinińska
Śluby zakonne	1909
Diakonat	1909
Prezbiterat	1909
Chirotonia biskupia	12 grudnia 1921

Agapit, imię świeckie Aleksandr Korniłowicz Borzakowski (ur. 1860, zm. 28 listopada 1937) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem wiejskiego duchownego prawosławnego. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim, po czym przez dwadzieścia pięć lat pracował jako lekarz. W 1909 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. W tym samym roku został wyświęcony na hieromnicha. W Jabłecznej żył do I wojny światowej – po jej wybuchu został skierowany do armii rosyjskiej jako lekarz polowy. W 1918 zamieszkał w monasterze św. Mikołaja w Ordinie (gubernia orłowska)^[1].

12 grudnia 1921 został wyświęcony na biskupa karaczewskiego, wikariusza eparchii briańskiej. Obowiązki te pełnił przez trzy lata. Od 1923 był locum tenens eparchii briańskiej, zaś w 1924 został jej ordynariuszem na stałe. Jeszcze w tym samym roku został skazany na zsyłkę do guberni twerskiej. Do Briańska wrócił w 1927. Nie został jednak ponownie ordynariuszem eparchii, a od 1930 był biskupem starodubskim, jej wikariuszem. W 1930 został aresztowany pod zarzutem organizowania antyradzieckich grup złożonych z prawosławnych mnichów, a następnie skazany na dziesięć lat łagru^[1]. Karę odbywał w obozie w Komi. Zwolniony po trzech latach, został w 1933 biskupem nowotorskim, wikariuszem eparchii kalinińskiej. W 1934 otrzymał godność arcybiskupa. W 1936 był aresztowany po raz kolejny, pod zarzutem udziału w kontrrewolucyjnej grupie duchowieństwa. Skazany na pięcioletnią zsyłkę do Kazachstanu, w 1937 został na zesłaniu aresztowany pod zarzutem agitacji kontrrewolucyjnej. W czasie przesłuchania przyznał, iż w rozmowach z wiernymi twierdził, że władza radziecka musi upaść, gdy prowadzi walkę przeciwko religii^[1]. W 1937 został skazany na śmierć i 28 listopada 1937 stracony^[1].

Przypisy