Agostino Di Bartolomei
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Agostino Di Bartolomei (ur. 8 kwietnia 1955 w Rzymie – zm. 30 maja 1994 w Castellabate) – piłkarz włoski grający na pozycji środkowego pomocnika lub libero. W czasie kariery piłkarskiej mierzył 180 cm wzrostu, ważył 75 kg. Nosił przydomki „Ago” i „Diba”.
Życiorys
Di Bartolomei pochodził z przedmieść Rzymu. Piłkarskie kroki stawiał w dzielnicy Garbatella i niedługo potem trafił do juniorów AS Roma. W 1972 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny, a w Serie A zadebiutował 22 kwietnia 1973 w zremisowanym 0:0 meczu z Interem Mediolan. Liczył sobie wówczas 18 lat. W swoich pierwszych dwóch sezonach w dorosłym futbolu zaliczył raptem 10 spotkań i zdobył swojego premierowego gola (w 1. kolejce sezonu 1973/1974, w wygranym 2:1 październikowym spotkaniu z Bolonią). W sezonie 1974/1975 wystąpił w 13 spotkaniach i po raz pierwszy zajął z Romą miejsce na podium. Na sezon 1975/1976 Agostino został wypożyczony do Lanerossi Vicenza, gdzie zaczął występować w pierwszym składzie i zdobył dla tego zespołu 4 bramki. Latem 1976 powrócił na Stadio Olimpico i w drużynie prowadzonej przez Szweda Nilsa Liedholma wywalczył miejsce w wyjściowej jedenastce występując na środku pomocy. W sezonie zdobył 8 bramek, a w kolejnym z 10 na koncie został najlepszym strzelcem drużyny. W 1980 roku Di Bartolomei osiągnął swój pierwszy sukces w karierze, jakim było zdobycie Pucharu Włoch. Obfitym w sukcesy był też sezon 1980/1981, gdy Agostino drugi raz rzędu sięgnął po krajowy puchar, a następnie także po wicemistrzostwo Włoch. W sezonie 1981/1982 wraz z kolegami klubowymi zakończył ligę na 3. miejscu w tabeli. Latem 1982 z zespołu odszedł libero Maurizio Turone i Liedholm dość niespodziewanie przesunął Agostina na tę pozycję. Mimo grania w obronie Di Bartolomei zdobył 7 goli w lidze (po Roberto Pruzzo najwięcej w zespole) i walnie przyczynił się do wywalczenia przez „giallo-rossich” pierwszego od 1942 roku mistrzostwa kraju. W 1984 roku zdobył kolejny Coppa Italia, wicemistrzostwo Italii, a także dotarł do finału Pucharu Mistrzów, w którym wystąpił przez pełne 120 minut, skutecznie wykorzystał rzut karny w serii rzutów karnych, jednak rzymianie przegrali w niej 2:4 z Liverpoolem i to Anglicy sięgnęli po puchar. Dla Romy przez 11 sezonów rozegrał 237 ligowych spotkań (w tym ponad 130 jako kapitan) i strzelił 50 bramek.
Latem 1984 Di Bartolomei zmienił barwy klubowe i przeszedł do A.C. Milan, gdzie także miał pewne miejsce w składzie, a do zespołu ściągnął go sam Liedholm. W 1985 roku zajął z Milanem 5. miejsce w Serie A oraz wywalczył pierwszy puchar kraju w barwach nowego klubu. W 1986 roku zakończył sezon w „rosso-nerich” na 7. pozycji, a rok później na 5. Dla Milanu zagrał 88 razy i strzelił 9 goli.
W 1987 roku Agostino trafił do AC Cesena, z którą zajął 9. miejsce w lidze. Rok później był już piłkarzem Salernitany, w której przez 2 sezony grał w Serie C1/B i ostatecznie w 1990 roku zakończył piłkarską karierę w wieku 35 lat.
Po zakończeniu kariery Di Bartolomei miewał kłopoty natury osobistej. 30 maja 1994 w 10. rocznicę meczu z Liverpoolem popełnił samobójstwo, strzelając do siebie z pistoletu w domu w miasteczku Castellabate[1].
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1972/73 | AS Roma | Włochy  | Serie A | 2 | 0 |
| 1973/74 | AS Roma | Włochy | Serie A | 8 | 1 |
| 1974/75 | AS Roma | Włochy | Serie A | 13 | 0 |
| 1975/76 | Lanerossi Vicenza | Włochy | Serie A | 33 | 4 |
| 1976/77 | AS Roma | Włochy | Serie A | 29 | 8 |
| 1977/78 | AS Roma | Włochy | Serie A | 26 | 10 |
| 1978/79 | AS Roma | Włochy | Serie A | 28 | 5 |
| 1979/80 | AS Roma | Włochy | Serie A | 23 | 5 |
| 1980/81 | AS Roma | Włochy | Serie A | 30 | 6 |
| 1981/82 | AS Roma | Włochy | Serie A | 22 | 3 |
| 1982/83 | AS Roma | Włochy | Serie A | 28 | 7 |
| 1983/84 | AS Roma | Włochy | Serie A | 28 | 5 |
| 1984/85 | AC Milan | Włochy | Serie A | 29 | 6 |
| 1985/86 | AC Milan | Włochy | Serie A | 29 | 2 |
| 1986/87 | AC Milan | Włochy | Serie A | 30 | 1 |
| 1987/88 | AC Cesena | Włochy | Serie A | 25 | 4 |
| 1988/89 | Salernitana Calcio | Włochy | Serie C1 | 22 | 7 |
| 1989/90 | Salernitana Calcio | Włochy | Serie C1 | 30 | 9 |
| Łącznie w Serie A | '383 | 67 |
Przypisy
- ↑ Piotr Leśniowski: Biblioteka Gazety Wyborczej, seria „Słynne kluby piłkarskie: AS Roma.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Italian footballer Agostino Di Bartolomei with A.S. Roma in the 1974–75 season.