Aital Witoszyński

Aital Witoszyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1846
Wołcza Dolna

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1913
Sanok

Burmistrz Sanoka
Okres

od 22 grudnia 1898
do 14 lutego 1905

Poprzednik

Cyryl Jaksa Ładyżyński

Następca

Feliks Giela

Faksymile

Aital Witoszyński (ur. 25 października 1846 w Wołczy Dolnej, zm. 9 czerwca 1913 w Sanoku) – prawnik, urzędnik, burmistrz Sanoka.

Życiorys

Wspólny grobowiec Aitala Witoszyńskiego i Tadeusza Malawskiego

Z pochodzenia był Rusinem[1]. Syn Piotra Witoszyńskiego, księdza greckokatolickiego i Antoniny z domu Nosalewicz.

Był naczelnikiem filii banku[2]. Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 12 lipca 1875 został uznany przynależnym do gminy Sanok[3][2]. Prowadził kancelarię adwokacką. 31 maja 1879 został wybrany członkiem rady zawiadowczej stowarzyszenia urzędników w Sanoku[4]. Został radnym miejskim Sanoka (trzecia kadencja 1875[5], czwarta kadencja 1878 – w obu przypadkach jako asesor[6])[7]. Po ustąpieniu Jana Zarewicza 15 maja 1879 został wybrany zastępcą burmistrza Sanoka Cyryla Jaksa Ładyżyńskiego[8][6]. Po wyborach w 1881 został radnym[6][9][10][11][12][13][14], po kolejnych wyborach wybrany 18 listopada 1884[15][16][17][18][19][20][21] (wówczas został ponownie asessorem i zastępcą Ładyżyńskiego), 1887[22], 1889[23], 1890[24], 1891[25], 1892[26], 1893[27], 1894[28], 1895[21][29][30][31]. Jako zastępca przewodniczył obradom Rady Miasta i był sprawozdawcą. Ponadto w 1886 na jego wniosek Henryk Kieszkowski otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka[32]. W 1887 wszedł w skład komisji rady miejskiej, która miała czynić starania celem zakupu gruntu i stworzenia cmentarza w Sanoku (prócz niego zasiedli w komisji Franciszek Bem i Józef Rynczarski)[33]. Został członkiem dyrekcji założonego w 1886 w Sanoku stowarzyszenia spożywczego pod nazwą Okrużnaja Narodnaja Torhowla (obszczerstwo zarej. z ohran. porukoju)[34][35]. Od około 1898 był asesorem ze stanu kupieckiego do senatu dla spraw handlowych przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku[36][37][38]. 25 marca 1895 został prezesem wydziału Towarzystwa Muzyki Ochotniczej w Sanoku[39].

Po śmierci Ładyżyńskiego, wpierw na przełomie 1897/1898 w czasie opróżnienia urzędu burmistrza był obok Pawła Hydzika jednym z dwóch zastępców[40][41], po czym wybory z 1897 zostały unieważnione, a przy kolejnych 22 grudnia 1898 został wybrany na stanowisko burmistrza Sanoka (jego zastępcami byli Artur Goldhammer i Feliks Giela)[42][21][43][44][45][46][47]. W 1903 Witoszyński został ponownie burmistrzem, a jego zastępcą Feliks Giela[1][21][48].

W okresie urzędowania Witoszyńskiego na stanowisku burmistrza:

  • podjęto decyzję o budowie koszar wojskowych, a ponadto została poszerzona granica miasta,
  • wytyczono kolejne ulice[49],
  • otwarto Szkołę Wydziałową w 1899,
  • kontynuowano tworzenie parku miejskiego,
  • wsparto finansowo budowę Pomnika Tadeusza Kościuszki (zakup i odstąpienie terenu na obecnym placu św. Jana), odsłoniętego w 1902,
  • otwarto fabrykę rur betonowych, płyt chodnikowych i krawężników[50],
  • wydano zgodę na budowę łaźni rytualnej dla ludności żydowskiej,
  • powołano Kasą Oszczędności, nazwaną potem Komunalną K.O. Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka 18 grudnia 1903,
  • zbudowano nową targowicę (teren obecnej ul. Orzeszkowej),
  • rozbudowano rzeźnię miejską, umożliwiając wykorzystanie jej przez Żydów do uboju rytualnego,
  • w 1902, dla uczczenia bitwy pod Grunwaldem, nazwę ulicy Lwowkiej przemianowano na Jagiellońską (istnieje do dziś).

11 października 1899 został wybrany do składu C. K. Rady Szkolnej Okręgowej jako delegat miasta Sanoka[51] i zasiadał tamże w kolejnych latach[52][53][54][55][56][57][58]. W sierpniu 1900 wszedł w skład komitetu mieszczańskiego w Sanoku, zajmującego się wyborami do Sejmu Krajowego Galicji[59]. 11 lutego 1904 nowa rada wybrała go ponownie burmistrzem[60]. Był urzędnikiem Powiatowego Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku[61][62][63]. Do lipca 1904 był członkiem dyrekcji Powiatowego Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku[64]. 28 grudnia 1904 grupa niezadowolonych radnych złożyła wniosek o powołanie komisji do zbadania informacji o rzekomych nadużyciach burmistrza. Chodziło o zaniedbania w operacjach wekslowych w Komunalnej Kasie Oszczędności, której był dyrektorem. Wynik pracy wykazał częściowo zasadność stawianych zarzutów. Z nieznanych dla sanoczan powodów burmistrz Witoszyński był nieobecny podczas uroczystej wizyty bp. Józefa Sebastiana Pelczara w mieście w dniach 22–23 października 1904[65]. 14 lutego 1905 Aital Witoszyński złożył dymisję z urzędu burmistrza[66][67][68], wówczas nie zdołano wybrać jego następcy, a funkcjŁ zastępcy burmistrza pełnili Feliks Giela i Natan Nebenzahl[69].

25 lutego 1905 zapadł wyrok sądowy w sprawie wytoczonej przez Witoszyńskiego przeciw Adamowi Pytlowi o obrazę czci (21 grudnia 1904 Pytel stwierdził, że delegat towarzystw gospodarczo-zarobkowych Garczyński badający stan księgi Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku, uznał że Witoszyński jako urzędnik tej instytucji dopuścił się kradzieży; w ramach procesu potwierdzili to świadkowie), w którym sąd uwolnił Pytla od oskarżenia[70]. Zasiadał w Radzie c. k. powiatu sanockiego, wybrany z grupy gmin miejskich, pełnił mandat w kolejnych latach, przejściowo (około 1897) sprawując funkcję zastępcy członka wydziału powiatowego[71][72][73][74][75][76], ponownie wybrany w 1903 z grupy gmin miejskich, pełnił funkcję zastępcy członka wydziału powiatowego[77][78][79][80], raz jeszcze wybrany w 1907 z grupy gmin miejskich, pełnił funkcję zastępcy członka wydziału powiatowego[81][82][83][84][85][86].

W 1891 został członkiem korespondentem Izby Handlowo-Przemysłowej we Lwowie[87]. Był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[88][89][90]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[91]. W 1896 komitetu Kolonii Rymanowskiej[92].

Jego żoną była Matylda z domu Reck (1856-1917)[93]. Mieli syna Romana (ur. 1874[94], absolwent C. K. Gimnazjum Męskiego w Sanoku[95] i studiów prawa[96], podoficer C. K. Armii[97], urzędnik[98], adwokat[99], od 1903 żonaty z Marią Tomek, córką radcy C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku, Ferdynanda Tomka[100]) i córkę Jadwigę Marię (1876-1948, wzgl. Maria Jadwiga[101]). Córka od 1899 była żoną dr. Teodozego Hubricha[102], radcy C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku[103][36], radnego miasta Buczacza[104][105], zmarłego w Sanoku na krótko przed 23 stycznia[106] 1901[107], a w 1905 wyszła ponownie za mąż, także prawnika, dr. Tadeusza Malawskiego[108], późniejszego burmistrza Sanoka w latach 1929–1934.

Aital Witoszyński został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku (później w tym miejscu spoczął Tadeusz Malawski)[109][110].

Przypisy

  1. ↑ a b Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 101.
  2. ↑ a b Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 546 (poz. 1).
  3. ↑ Księga uchwał Rady miejskiej od lutego 1874 do stycznia 1876. T.V. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 188. [dostęp 2022-02-05].
  4. ↑ Ruch stowarzyszeń. „Urzędnik”. Nr 15, s. 102, 10 października 1879. 
  5. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 375.
  6. ↑ a b c Marta Szramowiat. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 20, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  7. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 377.
  8. ↑ Księga uchwał Rady miejskiej od maja 1878 do czerwca 1881. T. VII. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 110-111. [dostęp 2022-02-05].
  9. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 379.
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 299.
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 301.
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 303.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 307.
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 286.
  15. ↑ Księga uchwał Rady miejskiej od sierpnia 1883 do grudnia 1887. T. IX. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 125. [dostęp 2022-02-05].
  16. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885.
  17. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 286.
  18. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 286.
  19. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 286.
  20. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 315.
  21. ↑ a b c d Marta Szramowiat. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 21, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  22. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 380.
  23. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 315.
  24. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 315.
  25. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 315.
  26. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 315.
  27. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 315.
  28. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 315.
  29. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 315.
  30. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 315.
  31. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 381.
  32. ↑ Edward Zając, Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka, Sanok 2002, s. 43.
  33. ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 165. ISBN 83-909787-0-9.
  34. ↑ I. Stowarzyszenia spożywcze. „Rocznik Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi i W. Ks. Krakowski”. 14, s. 35, 1888. 
  35. ↑ Statystyka Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi z W. Księstwem Krakowskiem za rok 1890. Lwów: 1891, s. 36.
  36. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 70.
  37. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 102.
  38. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 102.
  39. ↑ Towarzystwo Muzyki Ochotniczej w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. 8, s. 4, 14 kwietnia 1895. 
  40. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 378.
  41. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 378.
  42. ↑ Telegramy „Kurjera Lwowskiego”. „Kurjer Lwowski”. Nr 356, s. 5, 24 grudnia 1898. 
  43. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 378.
  44. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 378.
  45. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 402.
  46. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 402.
  47. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 402.
  48. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 383.
  49. ↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 102.
  50. ↑ ROCZNIK RYMANOWA ZDROJU. TOM IX 2006 (s. 22) (pol.). rymanow-zdroj.pl. [dostęp 2013-07-30].
  51. ↑ Protokoły posiedzeń Rady Miejskiej w Sanoku od 20.01.1898 - 20.12.1899 roku. szukajwarchiwach.gov.pl. s. 182. [dostęp 2021-12-12].
  52. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 487.
  53. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 521.
  54. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 521.
  55. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 521.
  56. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 521.
  57. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 541.
  58. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 541.
  59. ↑ Kronika krajowa. Z ruchu wyborczego. „Słowo Polskie”, s. 4, nr 391 z 23 sierpnia 1900. 
  60. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 385.
  61. ↑ Statystyka Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi z W. Księstwem Krakowskiem i Sprawozdanie Związku Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych za rok 1894. R. 21. Lwów: 1895, s. 37.
  62. ↑ Statystyka Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi z W. Księstwem Krakowskiem i Sprawozdanie Związku Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych za rok 1897. R. 24. Lwów: 1895, s. 50.
  63. ↑ Statystyka Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi z W. Księstwem Krakowskiem i Sprawozdanie Związku Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych za rok 1897. R. 24. Lwów: 1898, s. 50.
  64. ↑ Firmy. „Gazeta Lwowska”, s. 10, nr 194 z 25 sierpnia 1904. 
  65. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 44 z 30 października 1904. 
  66. ↑ Księga uchwał Rady Miejskiej w Sanoku od 22.11.1900 - 4.02.1907 roku. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 282. [dostęp 2021-12-13].
  67. ↑ Kronika. Rezygnacya. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 59 z 12 lutego 1905. 
  68. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2–3, nr 60 z 19 lutego 1905. 
  69. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 413.
  70. ↑ Z Izby Sądowej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, nr 61 z 26 lutego 1905. 
  71. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 330.
  72. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 330.
  73. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 330.
  74. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 330.
  75. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 352–353.
  76. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 352–353.
  77. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 352–353.
  78. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 352–353.
  79. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 366.
  80. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 366.
  81. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 366.
  82. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 394–395.
  83. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 394–395.
  84. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 408–409.
  85. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 409–410.
  86. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 462.
  87. ↑ Dział ekonomiczny. „Gazeta Narodowa”, s. 3, nr 224 z 18 września 1891. 
  88. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z ósmego roku jej istnienia tj. 1893 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 17 marca 1894. s. 11.
  89. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziesiątego roku jej istnienia tj. 1895 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 14 marca 1896. s. 10.
  90. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego za czas od 31 stycznia do 15 września 1897 (dwunasty rok istnienia) złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 18 grudnia 1897. s. 9.
  91. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 29 listopada 2009. [dostęp 2014-03-12].
  92. ↑ Obraz rozwoju i urządzeń pierwszej Krajowej Leczniczej Kolonii w Rymanowie 1886-1896. Lwów: 1898, s. 65.
  93. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 215 (poz. 149).
  94. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1891/1892 (zespół 7, sygn. 13). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 345.
  95. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1892. Sanok: Fundusz Naukowy, 1892, s. 49, 56.
  96. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 549 (poz. 22).
  97. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1898. Wiedeń: 1897, s. 762, 811.
  98. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 50.
  99. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 50, 141.
  100. ↑ Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 204-205 (poz. 26).
  101. ↑ Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 288 (poz. 44).
  102. ↑ Czasem wzmiankowany jako Teodozyusz Hubrich, zob. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: drukarnia Wł. Łozińskiego, 1899, s. 115.
  103. ↑ Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 148 (poz. 42).
  104. ↑ Z Buczacza. „Słowo Polskie”. 97, s. 2, 28 kwietnia 1897.
  105. ↑ Z Buczacza. „Kurjer Lwowski”. 119, s. 4, 30 kwietnia 1897.
  106. ↑ Zmarli. „Kurjer Lwowski”. 23, s. 4, 23 stycznia 1901.
  107. ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 329 (poz. 5).
  108. ↑ Księga małżeństw 1905–1912 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. AP Rzeszów – O/Sanok, zespół 491, sygn. 21, s. 7, poz. 34.
  109. ↑ Stefan Stefański: Cmentarze sanockie. Sanok: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Oddział w Sanoku, 1991, s. 25.
  110. ↑ Spacer po cmentarzu przy ul. Rymanowskiej. zymon.com.pl. [dostęp 2014-05-17].

Bibliografia

  • Edward Zając. Poczet burmistrzów Sanoka. Aital Witoszyński. „Tygodnik Sanocki”, s. 4, nr 32 (196) z 11 sierpnia 1995. 
  • Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995. ISBN 83-86077-57-3.
  • Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 101–103. ISBN 83-909787-0-9.
  • Edward Zając, Postawił na obronność, Tygodnik Sanocki, nr 2 (583) z 10 stycznia 2003, s. 7.
  • Aital Witoszyński – biogram na stronie Towarzystwa Gimnastecznego „Sokół” w Sanoku
  • Franciszek Oberc. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Burmistrzowie Sanoka (przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, naczelnicy). „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 340, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  • Z Sanoka. „Kurjer Lwowski”. 59, s. 4, 28 lutego 1905.
Burmistrzowie i zarządcy Sanoka
Zabór austriacki
i autonomia galicyjska

Burmistrzowie gminy miasta Sanoka

Adam Piątkowski
Jan Marcinkiewicz
Wojciech Foedrich
Antoni Piątkowski
Michał Fiałkiewicz
Jakub Krulikiewicz
Józef Gutkowski
Albin Gołkowski
Jerzy Rapf
Sebastian Piątkowski
Jan Zarewicz

Burmistrzowie Sanoka:

Erazm Łobaczewski
Jan Okołowicz
Cyryl Jaksa Ładyżyński
Aital Witoszyński
Feliks Giela
Feliks Giela
Stanisław Niedzielski (I wojna światowa)
II Rzeczpospolita
Okupacja niemiecka
Polska Ludowa i PRL

Burmistrzowie:

Józef Bubella
Juliusz Bruna
Stanisław Lisowski
Michał Hipner
Józef Dąbrowski

Przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej:

Józef Dąbrowski
Adam Miler
Kazimierz Surman
Tadeusz Powrózek
Andrzej Szczudlik
Stanisław Potocki
Tadeusz Wojtowicz
Jan Łysakowski
Leszek Rychter
Kazimierz Grabowski
Wiesław Skałkowski

Naczelnicy miasta

Wiesław Skałkowski
Ryszard Grzebień
III Rzeczpospolita

Herb Sanok

Media użyte na tej stronie

Aital Witoszyński & Tadeusz Malawski tomb at Central Cemetery in Sanok.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grobowiec Aitala Witoszyńskiego i Tadeusza Malawskiego na Cmentarzu Centralnym w Sanoku
Aital Witoszyński 1.jpg
Aital Witoszyński
Signature of Aital Witoszynski (1902-04-11).jpg
Autor: Aital Witoszynski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Podpis Aitala Witoszynskiego