Ajla Del Ponte

Ajla Del Ponte
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1996
Locarno

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Halowe mistrzostwa Europy
złotoToruń 2021bieg na 60 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
brązBydgoszcz 2017sztafeta 4 × 100 m
Uniwersjada
złotoTajpej 2017sztafeta 4 × 100 m
złotoNeapol 2019sztafeta 4 × 100 m
srebroNeapol 2019bieg na 100 m

Ajla Del Ponte (ur. 15 lipca 1996 w Locarno[1]) – szwajcarska lekkoatletka, sprinterka, złota medalistka halowych mistrzostw Europy w 2021.

Osiągnięcia sportowe

Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata juniorów w 2014 w Eugene[2][3]. Odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów i sztafety 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 2015 w Eskilstunie[4][5]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 2016 w Amsterdamie[6] i odpadła w eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 2016 w Rio de Janeiro[1]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 2017 w Belgradzie[7].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów i zajęła 5. miejsce na 100 metrów na młodzieżowych mistrzostwach Europy w 2017 w Bydgoszczy[8]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach świata w 2017 w Londynie[9]. Zwyciężyła w tej konkurencji i zajęła 8. miejsce w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 2017 w Tajpej[10]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach świata w 2018 w Birmingham[11]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 2018 w Berlinie[5][12]. Zajęła 8. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 2019 w Glasgow[13].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów i zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 2019 w Neapolu[14]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 2019 w Dosze[15].

Zdobyła złoty medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 2021 w Toruniu, wyprzedzając Lottę Kemppinen z Finlandii i Jamile Samuel z Wielkiej Brytanii[16]. Zajęła 4. miejsce w miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i 5. miejsce w biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 2020 w Tokio[1]. Odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 2022 w Eugene.

Dwukrotnie poprawiała rekord Szwajcarii w biegu na 100 metrów do wyniku 10,90 s, uzyskanego 14 sierpnia 2021 w La Chaux-de-Fonds[17] i sześciokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do rezultatu 42,05 s, uzyskanego 5 sierpnia 2021 w Tokio. Jest to aktualny (lipiec 2022) rekord Szwajcarii[18]. W hali była rekordzistką w biegu na 60 metrów z czasem 7,03 s, uzyskanym 7 marca 2021 w Toruniu[19].

Rekordy życiowe

Rekordy życiowe Del Ponte[5]:

  • bieg na 100 metrów – 10,90 s (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
  • bieg na 200 metrów – 22,38 s (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
  • bieg na 60 metrów (hala) – 7,03 s (7 marca 2021, Toruń)
  • bieg na 200 metrów (hala) – 23,39 s (21 lutego 2021, Magglingen)

Przypisy

  1. a b c Ajla Del Ponte, olympedia.org [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  2. World Athletics U20 Championships, Eugene (Hayward Field), OR 22 Jul – 27 Jul 2014. 4x100 Metres Relay women. Final Results, World Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  3. World Athletics U20 Championships, Eugene (Hayward Field), OR 22 Jul – 27 Jul 2014. 100 Metres women. Heats Results, World Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  4. U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 334–335 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  5. a b c Ajla Del Ponte w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-07-18].
  6. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 665 [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 530–531 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  8. U23 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 174–175, 180 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  9. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook, World Athletics, s. 397–398 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  10. 2017 Summer Universiade – Athletics, fisu.net [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  11. World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022, World Athletics, s. 129 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  12. 06–12 Aug 2018 European Athletics Championships, European Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  13. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 537 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  14. Napoli 2019 30th Summer Universiade Athletics Results Book, universiade2019napoli.microplustiming.com/ [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-09] (ang.).
  15. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook, World Athletics, s. 272, 398 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  16. 04–07 Mar 2021 European Athletics Indoor Championships, European Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  17. Rekordentwicklung / Evolutions des records. Frauen Läufe Stadion / femmes courses en stade, swiss-athletics.ch, 28 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-18] (niem. • fr.).
  18. Rekordentwicklung / Evolutions des records. Mehrkampf und Staffeln Frauen / multiple et relais femmes, swiss-athletics.ch, 13 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-18] (niem. • fr.).
  19. Rekordentwicklung / Evolutions des records. Frauen Indoor / femmes indoor, swiss-athletics.ch, 13 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-18] (niem. • fr.).

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Ajla Del Ponte 2017.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce U23 w Bydgoszczy 2017; sztafeta 4x100 m kobiet finał