Akcja „Burza” w Okręgu Białystok Armii Krajowej

Akcja burza 1944.png
Odznaka AK przyznawana za udział w akcji „Burza”

Akcja „Burza” w Okręgu Białystok Armii Krajowej – część akcji wojskowej zorganizowanej i podjętej przez oddziały Armii Krajowej przeciw wojskom niemieckim w końcowej fazie okupacji niemieckiej, bezpośrednio przed wkroczeniem Armii Czerwonej, prowadzona w granicach II Rzeczypospolitej.

Akcja „Burza” w okręgu rozpoczęła się w drugiej połowie lipca 1944 i trwała do połowy września. Odtworzono 18 i 29 Dywizję Piechoty, oraz Suwalską i Podlaską Brygadę Kawalerii. Przeprowadzono ponad 200 różnego rodzaju akcji bojowych. Wzięło w niej udział ok. 6–7 tys. żołnierzy AK[1]. Akcją kierował komendant Okręgu Białystok Armii Krajowej ppłk Władysław Liniarski „Mścisław”.

Działania bojowe

Najwcześniej do działań przystąpiły leśne oddziały partyzanckie Inspektoratu Grodno. Na drogach do Brzostowicy, Odelska, Kopciówki i Sokółki operowały pododdziały odtworzonego 81 Pułku Piechoty AK dowodzone przez m.in. por. Bolesława Wolskiego „Wierzynka”, chor. Kazimierza Kaszubowicza „Tadeusza” i chor. Edwarda Grygieńczy „Mikosa”. Zajęcie Grodna jednak było poza możliwościami oddziałów partyzanckich uzbrojonych jedynie w lekką broń. W obwodzie wołkowyskim rozbito kilka posterunków i oddziałów niemieckich.

Na przedpolach Białegostoku, z Puszczy Knyszyńskiej, działały pododdziały odtwarzanych: 42 pułku piechoty AK i 10 pułku ułanów AK. Dowodzili nimi m.in. ppor. Stefan Ejsmont – „Wir” i por. Jan Dziajma – „Grom”. Batalionem partyzanckim „Hańcza” dowodził kpt. Stanisław Gryga – „Szary”

W okolicach Brańska, Nurca i Hajnówki walczył 2 pułk ułanów AK. Niszczył odcinki linii kolejowej Hajnówka – Czeremcha oraz Bielsk Podlaski – Czeremcha. Partyzanci wysadzili też most między stacjami Nurzec i Czeremcha.

W rejonie Brańsk – ŁapyCiechanowiec uaktywniły się pododdziały 76 pułku piechoty AK. Oddział partyzancki por. Romana Ostrowskiego – „Wichra” poniósł duże straty w walkach pod Bogutami, Nurem i Czyżewem.

W Puszczy Augustowskiej formowały się trzy pułki. Na południe od Kanału Augustowskiego do 30 lipca walczył 1 Pułk Ułanów Krechowieckich pod dowództwem por. Bronisława Jasińskiego „Komara”[2] Pułk liczył ponad 300 partyzantów. Armii Krajowej podporządkowała się też kompania 11 białoruskiego batalionu policji.

Po drugiej stronie Kanału Augustowskiego odtwarzano 41 pułk piechoty AK i 3 pułk szwoleżerów AK. Oba pułki tworzyły zgrupowanie (ok. 700 ludzi) pod dowództwem mjr. Kazimierza Ptaszyńskiego – „Zaremby”[3].

Niemcy ogłosili stan zagrożenia dla Augustowa, obawiając się uderzenia partyzantów. Wykonano ponad 30 akcji zbrojnych, czterokrotnie wysadzano transporty wojskowe na trasie kolejowej Augustów-Grodno. Współpracowano też z wojskami Armii Czerwonej. Sowieckiej grupie wywiadowczej „Jasień” dostarczono plany umocnień w Prusach Wschodnich. 6 sierpnia oddział por. Stefana Koski – „Jastrzębia” (ok. 180 ludzi) i oddział mjr. „Zaremby” (124 ludzi) przedostały się na tereny zajęte przez Armię Czerwoną. Pozostałe oddziały rozformowały się. Wyjątek stanowił OP ppor. Juliana Wierzbickiego „Romana”; został rozbity 2 października 1944 pod Nowinką.

Na Czerwonym Bagnie koło Osowca ześrodkowano oddziały mające wejść w skład 9 Pułku Strzelców Konnych AK rotmistrza Wiktora Konopki „Groma”. W lipcu i sierpniu pułk walczył m.in. nad Kanałem Woźnawiejskim, w Sołkach, nad Kanałem Kapickim i Ławskim, w Kuligach, nad rzeką Jegrznia, na kolonii Dębiec, w Przechodach i Grzędach. W dniu 8 września po całodziennej walce pułk został rozbity[a]. Zginął dowódca pułku rtm. Wiktor Konopno ps. „Grom”[4].

W Inspektoracie Łomża sformowano trzy bataliony 33 pułku piechoty AK. 1 batalion kpt. Józefa Siejaka „Saka” w rejonie Szczepankowa, 2 batalion kpt. Władysława Olszaka „Szareckiego” i 3 batalion kpt. Jana Sokołowskiego „Maja” działały po obu stronach Narwi i nad Biebrzą. 3 batalion, współdziałając z oddziałem sowieckim, walczył z Niemcami pod Sieburczynem. Oddziały partyzanckie, operując na drogach w rejonie MaliszewoChlebiotki utrudniały wycofywanie się nieprzyjacielowi w kierunku na most w Wiźnie. Pododdziały 71 pułku piechoty stosowały zasadzki na drogach Zambrów – Łomża, Ostrów Mazowiecka – Zambrów-Białystok, Zambrów – Czyżew i Łomża – Ostrów Mazowiecka. 22 lipca pod Kołakami rozbito oddział niemiecki pędzący 2500 sztuk bydła. W trzy dni później pod Undami uwolniono 150 jeńców sowieckich.

5 pułk ułanów AK działał w obwodzie ostrołęckim. 20 sierpnia dokonał napadu na stanowiska baterii niemieckiej pod wsią Łabędy. Po demobilizacji w Puszczy Zielonej pozostał oddział por. Kazimierza Stefanowicza „Asa”. Współdziałał on z sowieckimi grupami wywiadowczymi.

Uwagi

  1. Literatura wspomnieniowa i opracowania środowisk kombatanckich mówią o bardzo wysokich stratach: 1000 niemieckich żołnierzy, nie licząc broni i sprzętu, a ze strony AK 20 zabitych[4]. Nie znajduje to potwierdzenia w opracowaniach naukowych.

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Kotwica symbol.svg
Autor: Liftarn, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kotwica symbol
Akcja burza 1944.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tereny walk Armii Krajowej w czasie akcji "Burza" w 1944
AkcjaBURZA.JPG
Autor: Zygmunt Pertkiewicz, Licencja: CC BY-SA 2.5
odznaka AK, przyznana J. Pertkiewiczowi za "Akcję Burza"