Albert Blithe

Albert Blithe

Al

Albert Blithe w Camp Toccoa, 1942
Sierżant (Master Sergeant)
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1923 Filadelfia, Stany Zjednoczone
Data śmierci	17 grudnia 1967
Przebieg służby
Lata służby	1941–1946 1949–1952 1954–1967
Siły zbrojne	US Army
Jednostki	101st Airborne Division 82nd Airborne Division
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa operacja Overlord lądowanie w Normandii wojna koreańska
Odznaczenia

Albert Blithe (ur. 25 czerwca 1923, zm. 17 grudnia 1967) – żołnierz 101 i 82 Dywizji Powietrznodesantowej, Armii Stanów Zjednoczonych. Jeden z bohaterów książki i miniserialu Kompania Braci.

II wojna światowa

Albert Blithe skakał na spadochronie wraz z pozostałymi członkami Kompanii E przed Operacją Overlord w Normandii. Po wylądowaniu, nie odnalazł swojego oddziału, wraz z innymi skoczkami którzy także nie odnaleźli swoich macierzystych jednostek dotarł do Îles Saint-Marcouf, gdzie odnaleźli resztę Kompanii E.

W miniserialu „Kompania Braci” Blithe (gra go brytyjski aktor Marc Warren) cierpiał na czasową ślepotę. Odzyskawszy wzrok, kilka dni potem był członkiem patrolu badającego okoliczne farmy. Podczas tego patrolu został postrzelony przez snajpera.

25 czerwca 1944 roku Albert Blithe został odznaczony medalem Purpurowego Serca. Koledzy z Kompanii E podczas prac przy miniserialu byli przekonani że Albert Blithe zmarł w 1948 roku z powodu odniesionych ran – według nich został on postrzelony w szyję.

Po obejrzeniu serialu, rodzina Alberta Blithe’a publicznie poprawiła błąd^[1][2] ukazany w filmie – Albert Blithe został podczas patrolu postrzelony w prawe ramię, ze szpitala wyszedł 8 października 1945 roku. Powrócił do Filadelfii, gdzie rozpoczął karierę w Westinghouse Electric. Brał udział w pierwszym corocznym spotkaniu członków 101 Dywizji Powietrznodesantowej.

Po II wojnie światowej

Przed zakończeniem kariery wojskowej w 1967 roku, Albert Blithe otrzymał nominację na młodszego chorążego, walczył także podczas wojny koreańskiej z 82 Dywizją Powietrznodesantową, wykonał ponad 600 skoków ze spadochronem. Wrócił do służby w Korei ponownie 28 marca 1949 roku wraz z 82 dywizją, został z niej zwolniony 27 marca 1952 roku. Ponownie wrócił do służby 24 marca 1954 roku, w dniu 13 maja 1954 otrzymał odznakę starszego spadochroniarza oraz został spadochroniarzem roku w 82 dywizji. Następnie służył w korpusie kwatermistrzowskim 82 dywizji, w kompanii zaopatrzenia.

Albert Blithe był żonaty z Kay, miał dwoje dzieci, syna i córkę.

Śmierć

Zmarł podczas służby w 8 batalionie zaopatrzenia i transportu, 8 dywizji piechoty stacjonującej w Zachodnich Niemczech w rejonie Wiesbaden.

Tydzień przed śmiercią, brał udział w spotkaniu uczestników ofensywy w Ardenach, po powrocie Blithe poczuł się źle. 11 grudnia został przyjęty na ostry dyżur, gdzie zdiagnozowano u niego perforację wrzodu. Operacja została przeprowadzona 12 grudnia 1967 roku. Po operacji stwierdzono u niego zapalenie otrzewnej, a 16 grudnia – uszkodzenie nerek.

Zmarł 17 grudnia 1967 roku o godzinie 0.55.

Po ceremonii pogrzebowej prowadzone przez kapelana, mjr Thomasa F. DesChampsa, Blithe został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington z pełnymi honorami wojskowymi, w dniu 28 grudnia 1967. Spoczywa w sekcji 31, miejsce 7672^[3].

Przypisy