Aleksander Frydrychowicz Proński
Aleksander Frydrychowicz Proński herbu Pogoń Ruska (zm. w 1595 roku) – kasztelan trocki w latach 1591–1595, klucznik łucki w latach 1582–1595, starosta łucki w latach 1580–1588, stolnik litewski w latach 1575–1588[1].
Syn Fryderyka, wojewody kijowskiego.
Z poselstwem do nowo wybranego króla Henryka III Walezego udał się do Francji w 1573] roku[2].
W 1587 roku podpisał elekcję Maksymiliana III Habsburga[3].
Urząd kasztelana trockiego pełnił w latach 1591–1595. Odznaczał się nadzwyczajną siłą fizyczną oraz wzrostem. Ożenił się z córką Romana Sanguszki, wojewody bracławskiego i hetmana polnego litewskiego. W 1595 roku podpisał synod toruński[4].
Przypisy
- ↑ Urzędnicy wołyńscy XIV–XVIII w". Oprac. Marian Wolski, Kórnik 2007, s. 177.
- ↑ Józef Szujski, Dzieje Polski, t. III, Lwów 1864, s. 24.
- ↑ Akt elekcji arcyksięcia Maksymiliana Habsburga na króla polskiego z 22 VIII 1587 roku, AGAD. [dostęp 2016-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-01)].
- ↑ Henryk Merczyng, Zbory i senatorowie protestanccy w dawnej Polsce, Warszawa 1904, s. 132.
Bibliografia
- Roman Żelewski: Proński (Pruński) Aleksander Fryderyk h. Św. Jerzy (ok. 1550 — ok. 1595), kniaź. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII/3. Zeszyt 118. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1985, s. 507-509.
- Janusz Tazbir: Pseudoariańskie zbory i grobowce. Przyczynek do dziejów mistyfikacji historycznych. „Przegląd Historyczny”, 2 (1992), s. 229—230.