Aleksander Grygorowicz

Aleksander Grygorowicz
Data i miejsce urodzenia

2 września 1923
Sarny

profesor nauk technicznych
Specjalność: architektura
Doktorat

1967 – architektura
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Habilitacja

1976 – architektura
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Profesura

1986

1953–

Aleksander Grygorowicz (ur. 2 września 1923 w Sarnach) – polski architekt, profesor doktor habilitowany Politechniki Poznańskiej.

Życiorys

Studiował na Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, w 1950 przedstawił pracę dyplomową pt. „Plan zagospodarowania Dobczyc” uzyskując tytuł magistra, a następnie rozpoczął pracę w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Urbanistycznych na stanowisku projektanta. Od 1953 przez osiem lat pracował jako projektant, a następnie kierownik zespołu projektowego w „Miastoprojekcie Kraków”. W 1961 został kierownikiem wielobranżowej pracowni projektowej w krakowskim Miejskim Biurze Projektów, a od 1964 był głównym specjalistą w Dyrekcji Inwestycji Miejskich. W 1967 przedstawił przygotowaną pod kierunkiem prof. Wiktora Zina pracę doktorską pt. „Kościół św. Andrzeja w Krakowie we wczesnym średniowieczu”. W 1969 objął stanowisko adiunkta i jako docent pracował w Instytucie Urbanistyki i Architektury Politechniki Śląskiej. W 1976 przedstawił na Politechnice Krakowskiej rozprawę habilitacyjną pt. „Zastosowanie metod planowania przestrzennego do badań dawnych układów osadniczych (na przykładzie Krakowa z I połowy XIII wieku)”, równocześnie został mianowany profesorem zwyczajnym Politechniki Poznańskiej, gdzie wykładał do 1993, w 1986 został profesorem tytularnym. W latach 1986–1989 zasiadał w Radzie Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa.

Projekty i realizacje

Nagrody

  • nagroda im. św. Brata Alberta /1981/;
  • laureat Nagrody Honorowej Oddziału Poznańskiego SARP /2007/[2]

Przypisy

Bibliografia