Aleksander Lewicki
.JPG) | |
 podpułkownik artylerii | |
| Data urodzenia | 11 lipca 1877 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 grudnia 1935 Lwów |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |  Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie |
| Jednostki | 4 Pułk Artylerii 205 Ochotniczy Pułk Artylerii Polowej 5 Pułk Artylerii Polowej |
| Stanowiska | dowódca pułku artylerii |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
_3r_BAR.svg){kind=small} | |
Aleksander Józef Lewicki herbu Rogala (ur. 11 lipca 1877, zm. 11 grudnia 1935 we Lwowie) – polski ziemianin, radca, kupiec, przemysłowiec, działacz społeczny, podpułkownik rezerwy artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 11 lipca 1877[1]. We wsi Pacyków koło Stanisławowa prowadził sklep z porcelaną i fajansem. Na tej bazie założył w 1912 Fabrykę Fajansu[2] (początkowo pod nazwą Erste Galizische Terrakota und Fayence Fabrik), następnie Pierwsza Galicyjska Fabryka Artystycznych Fajansów i Terracotty Pacyków. Fabrykę prowadził także w okresie II Rzeczypospolitej[3]. Posiadał także sklep z porcelaną przy Placu Mariackim 5 we Lwowie[4].
Podczas I wojny światowej służył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Formalnie został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austriacko-węgierskiej 20 maja 1919 roku z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1918 roku, z zaliczeniem do I Rezerwy armii, z jednoczesnym powołaniem do czynnej służby na czas wojny aż do demobilizacji[5]. Podczas wojny polsko-ukraińskiej walczył dowodził 4 pułkiem artylerii. W lipcu 1920 w trakcie wojny polsko-bolszewickiej w stopniu kapitana został dowódcą 205 Ochotniczego pułku artylerii polowej w składzie Armii Ochotniczej (później dowodzenie objął Marceli Jastrzębiec-Śniadowski). Pułk walczył w rejonie Lwowa w ramach 5 Dywizji. Został awansowany do stopnia podpułkownika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 5 pułku artylerii polowej w garnizonie Lwów[8][9].
Po wojnie odbudował swoją fabrykę fajansu w Pacykowie. Był właścicielem ziemskim, posiadał dobra Pacyków oraz Olesiów w województwie stanisławowskim[10]. Założył osiedla uzdrowisko „Olesiów” i „Zosinek”. Przez wiele lat sprawował mandat radnego Rady Miasta Lwowa[2]. Zaangażował się w powstawanie nowej dzielnicy lwowskiej oraz rozwój ulic. Pełnił funkcję dyrektora Stowarzyszenia Kupców i Młodzieży Handlowej. Był członkiem i radcą Izby Przemysłowo-Handlowej we Lwowie[2], Wydziału Kongregacji Kupieckiej i Ligi Pomocy Przemysłowej.
Zmarł 11 grudnia 1935 we Lwowie[2]. Pogrzeb odbył się 13 grudnia 1935 we Lwowie[2]. Po jego śmierci fabrykę przejął syn, Aleksander Jerzy Lewicki.
W połowie 1936 w Pacykowie został odsłonięty kamienny krzyż pamiątkowy upamiętniający Aleksandra Lewickiego, ustanowiony na gruncie ofiarowanym przez niego na rzecz czytelni Towarzystwa Szkoły Ludowej[11].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
Przypisy
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-06-27].
- ↑ a b c d e Kronika miejska. Skon ś. p. Aleksandra Lewickiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 286 z 13 grudnia 1935.
- ↑ Rewelacyjna rewelacja. „Gazeta Lwowska”, s. 6, Nr 28 z 5 lutego 1932.
- ↑ Pacyków. cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2015-06-27].
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 60 z 31 maja 1919 roku, poz. 1913.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 836.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 762.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 724.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 646.
- ↑ Baza właścicieli i dóbr ziemskich. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2015-06-27].
- ↑ Uczczenie zasług śp. radcy Aleksandra Lewickiego. „Wschód”, s. 2, Nr 14 z 10 czerwca 1936.
Bibliografia
- Uczczenie zasług śp. radcy Aleksandra Lewickiego. „Wschód”, s. 7, Nr 14 z 10 czerwca 1936.
- Przed 16-stu laty – mobilizacja Małopolskich Oddziałów Armii Ochotniczej. „Wschód”, s. 4, Nr 16 z 30 czerwca 1936.
- Aleksander Józef Lewicki z Lewiczyna h. Rogala. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-06-27].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Aleksander Lewicki